Bir çember misali zaman
Yok’un ertesi Var,
Var’ın ertesi Yok!
İster âlâsını
İster tenhasını yaşasın
Çapı nispetinde yol alır insan
Varın artitmetiği bir yana
Yokun analitiği sesleniyor bana:
Çapa, çevreye rağmen
Varılan sounç hep aynı
Tıpkı π kadar
Herkese aynı..
Alper ÖzbilenKayıt Tarihi : 11.12.2007 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!