Kuruntular üzerine inşa edilir; Phobos!
Bir yıkıntı, içten ve gür!
Yalnız yıllar geçerken,
Yalnızca yıllar geçerken ruhundan,
Koskoca bir yıkkınlık, tek başına!
Phobos!
Bu ismi bir piskopostan çaldım!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta