Pezevenk Şiiri - Sevda Sevgi Laloğlu

PEZEVENK

Evli olduğu halde
gördüğü her bayana
hemen sarkan Pezevenk
Senin boynuzlara inan
acil bir zımpara gerek
Eşin ve çocuklarını
gayet tenzih ederek
Seni topluma derhal
topça kazandırmak gerek

Bilmiyor değil mi kimse
dürzülük madalyanı
Karından gayrısının
yanında zıbarmanı
Takım elbise giyince
adamdan sayılmanı
Kara gözlü bir Ceylan
indirir bak façanı

Pezevenk doğmadın mutlak
var senin de bir annen
Baban seni ne sevmiştir
erkek evlat diyerek
Bir garibin başında
koca diye biterek
Ahlâksız sürüyorsun
aile denen aracı
Nefsinin sarhoşusun
sür keline ilacı

Kızını nâ mahremden
esirgiyorsun ya sen
Oğluna namuslu kız
bulsan sevinen de sen
Kendi karına cellat
her dişiye müstahdem
Cebindeki parasıyla
harama uçkur çözen
Senin Kâbe ne yanda
ne çirkin oynuyorsun
Pezevenkliği yoksa
mataf mı sanıyorsun

Sen gibi dürzülerin
evlilik hakkı mıdır
Senle evlenen kadın
yoksa çok bahtlı mıdır
Pezevenklik oyunu
karı satmaklık mıdır
Sen de satıyorsun bak
dînini Îmanını
Herkese namus dersi
verip duran Pezevenk
Unutmuşsun çoktandır
aynalara bakmayı

Aklın çıkar değil mi
ya seni bilirlerse
Gizli saklı yediğin
haltları sezerlerse
Düzgün adamlığının
üstünü çizerlerse
Ne diye oynuyorsun
edepli bir adamı
Bayan doğmuş olsaydın da
boynuzlardın kocanı

Her kuşun eti yenmez
seni gizli Pezevenk
Biraz daha satar isen
kalmaz sende düzenek
Hele yaklaş bakalım
tek ayağın sekerek
Kötürüm et beni diye
yalvarırsın yürekten
Ölün de işe yaramaz
sevin döndün direkten ...

[ Sevda Sevgi LALOĞLU ]