Peyote Şiiri - Mehtap Calgıc

vücudum yaza kapattığım bir evdi
bin sinek kuşunun kalbine sahipti
ormandan adamlar yapardım bahçemde
dokunurdum vücutlarında
dağlara, kanyonlara, çöllere

dudaklarını bir kamıştan süzmüş gibi emerken
ağızlarından ve boğazlarından geçerdim
izlerdim onları
çıplak bir kadını
bir odadan diğerine geçerken izleyen gözler gibi
İzlerdim utangaç ve açık ağızlı
minnacık güveler karnımdan çırpınırdı

sessizliğin uzunluğunu işaretlerdim
kızgın oldukları anlarda
nefes bulutlarıyla kuru dudaklarına
su aynası sanırlardı beni, sus güvercini
kaybolurdu dillerindeki demirden öfke çemberi

ah sizin kaktüs kalbiniz, yosun ormanınız
sisiniz sonra
hep başka kadınların arzusu ardında
geniş bir pelerin olan sisiniz
boynuzlu gülleriniz, içe uzayan dikenleriniz
ıslak bir ayin sonrası
yastığıma fısıldadığınız simli kelimeleriniz

ben sizi severdim, merhamet ojeli eller
dudakların kıvrımını dolaşan öpücüklerle
ben sizi severdim
ama aşk başka bir şeydi
pembe kaktüs çiçeği, iris büyümesi
bir üşüme bir terleme hissi, bambaşka bir şeydi
onu terk ettiğimde
Plüton hala bir gezegendi

aşk başka bir şeydi
uzayAN boşluğumda bir güneş sistemi