aşkı peynir yaptım
attım fareler önüne
sonra tutup
aşık oldum
farelerden birine!..
durmadan kalınlaştı
incecik kuyruğu
peyniri yiye yiye!..
derken, derken, derken
sıra geldi
kuyruğu davula dönen
fare ile sevişmeye!..
kiler, bizim kiler
onu seçtik bu iş için
içi boş
dışı diş izi!..
ne garip
unuttuk
öpmeyi birbirimizi!..
😀
Kayıt Tarihi : 16.5.2024 10:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ambar da boş,
Bir de "kedi" korkusu...:)
Gel de unutma...
TÜM YORUMLAR (1)