Peynir Şiiri - Gökhan Gürsu

Kocaman bir beyaz peynir derdi annem mehtaba
Açlıktan kazınan midemize,
Hayallerimizi katık eder ekmek arası yapardık mehtabı
Uyumak daha kolay olurdu o zaman

Babamı sorardım sık sık anama
Çekti gitti bıraktı bizi diyemezdi kanatsız meleğim
Ağlayan içiyle gülerek bakardı gözlerimin en içine
Kayıtsız şartsız herşeyimle telim olurdum o gülen yüze

Bu akşam gelecek oğlum derdi,akşamı zor ederdim
Akreple yelkovanı kursam akşam olurmuydu?
Hayır,denedim olmuyordu.

Beni horlayan arkadaşlarıma sevinçle gider,
Akşam babamın geleceğini söylerdim
Çok geç saatlere kadar beklesemde,
Gelmezdi babam

Annemle fesligen kokan balkonumuzda yanyana uzanırdık
Ağlamamak için direnen gözlerim
Annemin içinde patlayan bir el bombası olurdu
Eliyle mehtabı işaret eder
Baban orada görüyormusun derdi
Hayır dediğimde bak gözleri,bıyığı,ağzını gördünmü?
Görürdüm annem için,kendim için,bana piç diyen arkadaşlarım için
O günden sonra mehtaba hep baba dedim