Peyname-i Sevda Şiiri - Mustafa Mert Özcan

Sen ki her seher aşk şakıyan bülbül-ü şeydasın

Goncalara benzemiş gül nihalsin,ceydasın

Aşkın her lezzetini efsunlu iksirinden

Yudumlatarak tattıran peyname-i sevdasın

Peyname-i sevda olur verirse peynameyi ceyda

Cihan-ı efsundur bendeki sevda

Suğrakta sunsan semi olur lezzet-i cihan

dimağımı kaybettim koymadın bende nizam

efsun-u rayihan tanıdıktır sineme

Aşkın nükseder zamansız gönlüme

Gonca tarlasında gül nihali ararım

Doyamadığım efsun-u rayihan ile

seni ararken reh-i seng sarede düştüm

çatladı peynamem,meye küstüm

Sana kalkmayan kadehte ab-ı hayat olsa ne olur

Senin verdiğin zehir şifam olur

Ceyda'nın doldurmadığı kadehe hün habe damlar

Halimden ancak enhar-ı aşktan su içenler anlar

Nasıl olsa ikimizde değilmiyiz fani

kaldıralım kalmasın önümüzde mani

Geçmişe çekelim senle libas

Esrik der ki aşkımız olsun ilelebet baki

ESRİK