Peykan yarası Şiiri - Yusuf Şeker

Pey'kân yarası
.
Geçti ömür çile ile, gözlerde fer kalmadı.
Düşe kalka yürüyoruz, şu karanlık yollarda.
Varmak için hedefe, dizde derman olmadı
Nasip esir olmuş vaktine, bekliyoruz yollarda
..
Pey'kan yarası derin, sen bunu sarmaz sın.
Sen seni anlamadan, sen beni anlamazsın.
Bağlamaz yara kabuk, sar bunu kanama sın.
Derman arıyor gönül, viran olmuş bağlarda.
...
Açmak için baharı, bekliyor mor sümbül.
Dikenli bir çalı da, yetişiyor gonca gül.
Yer yüzünde ah çekip, inliyor garip bülbül.
Bağ dan bağa dolaşır,ölüsüne ağlarda.
....
Ölümün bedeli yok, incitme sen canı.
Bir seher vaktinde, tarar sın dört bir yanı.
Seyret gönül ateşini, içten içe yakanı.
Deli divane olmuş, geziniyor dağlarda.
.....
Bir akşam güneşi, bir gün batar üstüne.
Sevda denen ateşi, çatar yakar içine.
Dumansız yanan koru, üfler yükler yüküne.
Götürür sün dünya dan, kefen ine sarar da.
Yusuf şeker