Peygambersiz Olur Mu? Şiiri - Ahmet Yüksel

Nebîsiz olmaz kuzum!

Deme "Rasül ne gerek?"
Peygambersiz bir hayat,
"Ölçü krizi" demek.
Peygamber ki bu yolda
Kervana bir baş gibi
Yolcuya yoldaş gibi
Köşede bir taş gibi
Tam ölçü, mîzan demek

Nebîsiz olmaz kuzum!

Artık "dokunmalı" ten,
Merhamet adlı tuşa.
Peygamber bir cevaptır,
Selamsız geçen kuşa.
Onsuz kim yol diyecek?
Dümeni kırılmışa.
Onsuz kim ürperecek?
Günahla karılmışa.
Onsuz kim adanacak?
Secdede varılmışa.

Bir meleği indiren,
Peygamber yüreğidir.
Bir öksüzü dindiren
Peygamber yüreğidir.

Deme "Rasül ne gerek?"
Rasül, özge can demek.
Kalplerin inşâsında,
Sonsuz heyecan demek

Vicdan haritasında,
Bir hissi umman demek
Nefsinde ölü deniz,
Ümmete Süphan demek

O yürekte ışık var,
Yeryüzü imârına.
O yürekte teşvik var,
İnsanlık yararına.

Kalpler durultmakta O...
Çağlar diriltmekte O...
Fıtrat, ahlak ve kanun
Ve aşkta gülhan demek

Nebîsiz olmaz kuzum!

Demir ustasız olmaz.
Bir çiçek bahçıvansız,
Gemi kaptansız olmaz.
Yol bilmek, yarı emek...
Delilsiz ehliyetsiz
Meçhul yolda yolculuk,
Külliyyen ziyan demek.

Olmaz çürükten bina,
Eğri cetvelden doğru...
Eğri bacadan çıkan,
Eğrice duman demek.

Nebîsiz olmaz kuzum!

O ki günahtan mâsum,
Altmış üç yıllık yemin !
Özüyle sözüyle tam,
Son Dost, Muhbir-i Emin !

Deme "Rasül ne gerek?"
Tebliğe "tebyin" gerek,
Dine mübeyyin gerek
O ki en güzel örnek,
Dipdiri ve taptaze
Hayat getiren kitap,
Yaşayan Kur'an demek.

Ahmet Yüksel

🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳