Adem'le başladı, insanlık yolu,
Yasak meyveyle düştü, cennetin kolu.
Habil ve Kabil’in hikayesiyle,
İlk günahlardan doğdu, insanlık belleği.
Nuh tufanı geldi, dünya suyla doldu,
Gemisine bindi, iman dolu yoldu.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta