Peygamberlerimiz Adem Aleyhisselam 1

Yaşar Yaramış
298

ŞİİR


108

TAKİPÇİ

Peygamberlerimiz Adem Aleyhisselam 1

Çamurdan yaratıldık
Cennete bırakıldık
Allah'ın nurundandık
Şeytanca aldatıldık.

İlk babamız Ademdir
İlk anamız Havvadır
Dünya boş bir alemdir
Her yanı su,havadır.

El sürdük bir meyvaya
Sürgün geldik dünyaya
İşte o gün başladık
Şeytan ile kavgaya.

İblis teki o kibir
Öldürücü bir zehir
Onun yolu hep zifir
Geldi beklenen sefir.

Ademoğlu ilk Kabil
İkinci oğlu Habil
Öldürdü kardeşini
Oldu Kabil,ilk katil.

Lanet olası şeytan
Nifak soktu araya
Hiç boş durmadı şimdi
Kabil girdi sıraya.

Adem Aleyhisselam
Ona selatü selam
Okuduk elif,lam
Kuran en güzel kelam.

Şis Aleyhisselam 2

Adem ölmeden önce
Yerine vekil kıldı
Şis güzel,latif ince
Çünkü çok sadık kuldu.

Allah'ın hibesidir
Adem ve Havva'ya Şis
Habil'in sevgisidir
Geldi dünyaya şis.

İdris Aleyhisselam 3

İlk yazıyı o yazdı
Vücudu bembeyazdı
O,ilk dikiş dikendi
İlk elbise giyendi

Harfen dine uyardı
Dağımızdan inenler
Hiç geri dönemezler
Deyip kavmi uyardı.

Çok ibadet ederdi
Yanlışı men ederdi
Kabil'e savaş verdi
Sonra göğe yükseldi.

Dağlar sarp,dağlar yüksek
Kabil'e biz de gitsek
Hep düğün bayram etsek
Gitme orası tümsek.

Nuh Aleyhisselam 4

İkici atamız Nuh
Ona da düşman oldu
Kendini bilmez güruh
Sonunda helak oldu.

Zalim kral Mahvil
Onu hapse attırdı
Babil kralı Dermesil
Deli deyip çıkarttı.

Sanemler bayramında
Lâ ilahe illâllah dedi.
Tüm putlar yere düştü.
Bundan çok dayak yedi.

Büyük bir gemi yaptı
Her canlıdan çift koydu.
Gerçek ilaha taptı.
Tufanda aktör oydu.

Dünyayı yuttu sular
Kaldı inançlı kullar
Ermeyince akıllar
İnsanı kafir kılar.

Hud Aleyhisselam 5

Ad kavminin lideri
Biter mi çektikleri
İyiydi gelir gideri
Kavminin ettikleri.

Ad kavmi boylu,postlu
Zengin,güçlü,kuvvetli
Fakat inançta zorba
Sapık bir topluluktu.

İmana davet etti
Onlara diller döktü
Bir gün bir kara bulut
Üstlerine bir çöktü.

Hepsi de helak olup
Dünyadan çekip gitti.
Bu bize ibret olup
Hikaye burda bitti.

Salih Aleyhisselam 6

Semud kavmi azmıştı
Haddi çoktan aşmıştı.
İpin ucu kaçmıştı.
Salih(as) hep uyarmıştı.

Sen kendi ilahına
Dua et,yalvar,yakar
Biz kendimizinkine
Hangisi söze bakar

Dua gerçekleşirse
Sana tabi olacak
Putları bırakacak
İnanacağız dendi.

Salih Aleyhisselam
Bir kayaya yaklaştı
Namaz kıldı,el açtı.
Dua Hakka ulaştı.

Doğum sancısı gibi
Kaya,sesler çıkardı.
Gebe kadınlar gibi
İçinden deve çıktı.

Mucize gerçekleşti.
Fakat onlar kâlleşti.
Buna rağmen çokları
Yine putları seçti.

Deveyi öldürdüler
Yavrusu dağa kaçtı
Kurtuldu ecel tecel.
Üç defa böğürdü
Her böğürüş bir ecel.

Dedi Salih Peygamber
Artık üç gününüz var.
Faydasız yalvar,yakar
Gayrı size kim bakar.

İlk gün yüzler saradı.
İkinci gün kızardı.
Üçüncü gün karardı
Dördüncü gün pazardı.

Daha sabahın erken
Güneş tam da doğarken
Yer,gök öyle inledi
Tüm canlar çıkı verdi.

Böylece Semud kavmi
Helâk oldu ve gitti.
Azgınlığın bedeli
Yok olmakmış temelli.

Salih Aleyhisselam
Ona binlerce selam.
Okuduk elif,lâm
Kuran en güzel kelam.

İbrahim Aleyhisselam 7

Her devirde var Nemrut
Ateş perest,sadist,put.
Ne uyu ne de uyut
Sen sen ol,Hak yolunu tut.

O zamanda var Nemrut
Bugün de var çok Nemrut.
Bütün nesli doğradı
Çok gazaba uğradı.

İbret ile bakıcı
İşin yöne katıcı
Ağzın dilin tutucu
Ol da kok,burcu burcu.

Edep yerini örten
Dostu alnından öpen
Kendini sünnet eden
Allah'ı dost edinen.

Saçlarını tarayan
Hep mûsafir arayan
Eş,dostla kucaklaşan
Günahlardan hep kaçan.

O,ilklerin sultanı
Git,oku,onu tanı
Yeniden onarıldı
Kabe'nin dört bir yanı.

Ateş onu yakmadı
Keskin bıçak kesmedi.
Kimseye hor bakmadı
Rûzgar ana esmedi.

İsmail Aleyhisselam 8

Boylu boslu,ak saçlı
Çokta güzel,nur yüzlü
Mûlâyim, iri gözlü
Çok güçlü,çok kuvvetli.

Allah'a ilk kurbandı
Babası götürürken
Ne kaçtı ne kıvrandı.
Ona düğün bayramdı.

Kesen bıçak kesmedi
Bıçağı bileyledi.
Tekrar tekrar denedi
Rabb'im onu denedi.

Derken gökten koç indi
Kes dedi Allah şimdi.
İbrahim(as) kesti kurban
Aktı kıpkırmızı kan.

Buyurur yüce Kuran
Nuh'u,İsmail'i an
Onların hepsi bir can
Hepsi de cennet mekan.

Çöl yakarken alemi
Arttı derdi elemi.
Susuzluk en elzemi
Buldu Hacer zemzemi.

İshak Aleyhisselam 9

Sera doğurmamıştı
Artık çok yaşlanmıştı.
Yaşı doksanı aştı
Gebe kalınca şaştı.

İbrahim Peygamberin
İkinci oğlu İshak.
Doğacağı haberin
Sevindirdi muhakkak.

İshak Aleyhisselam
Ona binlerce selam.
O,dört dörtlük sağlam
Uğruna kurban olam.

Lud Aleyhisselam 10

Çok mübarek bir zattı
Azgın,sapık kavmine
Hep elini uzattı.
Yaranamadı yine.

Lut Kavmi çok azmıştı.
Kadınları bırakıp
Oğlanlara takmıştı.
Pisliğe tam batmıştı.

Irza geçme,tecavüz
Diz boyu hep zorbalık.
İlgi çekmez kadın,kız.
Adeta hepsi sopalık.

Sonunda iki melek
Onları etti heâk.
O,hanımı Vahile
O da gitti vah ile.

Sedum şimdi ibretlik
Lut gölü de ibretlik.
Kokuyor hala pislik.
Ders almamak hayretlik.

Yakup Aleyhisselam 11

Akar gözümden yaşlar
Eğilir yere başlar.
Kimse bilmez halimi
Şahidim dağlar,taşlar.

Gözü yaşlı Yakup'u
Terk etmiş hep uykuyu
Hasret çeken Yusuf'u
Yutmuş dipsiz bir kuyu.

Yusuf Yakup'un nuru.
Kimsede yok uğuru.
O ki gözünün nuru
Kalbininse süruru.

On bir yıldız,güneş,ay
Bu rüyayı doğru say.
Anlatma hiç kimseye
Sonra vay haline vay.

Yusuf Aleyhisselam 12

On bir yıldız,kardeşler
Güneş,Yakup peygamber
Ay ise valide dir.
Yusuf yaban eldedir.

Kurdular ona tuzak
Düştü Yusuf çok uzak.
Çıkınca onda kuşak.
Oldu Kutfir'e uşak.

Karşılık bulmayınca
Kutfir karısı Rahil
Attı ona şeytanca
Her tür iftira dahil.

Hakim oldu nefsine
Uymadı hevesine.
Katlandı ölürcesine.
Belaların hepsine.

İlk kuyuya attılar
Bir mal gibi sattılar
Her dem yalan attılar
Nasıl rahat yattılar.

İyi rüya tabiri
Yapardı,duymuş biri
O tabir,onu yaptı
Mısır'ın büyük piri.

O güzeller güzeli
Mecnun etti Rahil'i.
Sonra ona hak verdi
Kadınların dahili.

Dillere destan oldu
Yusuf ile Züleyha.
Gerçek huzuru buldu
Bu aşk ile Züleyha.

Yusuf Aleyhisselam
Ona binlerce selam.
Seçmiş yaratmış Mevlam.
Onun kurbanı olam.

Eyup Aleyhisselam 13

Allah çok mal,mülk verdi
Boy boy çok oğul verdi.
Onu herkes severdi
Vaz geçilmez değerdi.

Açları doyurmadan
Konuk ağırlamadan
Fakiri giydirmeden
Giyinmez,tok yatmazdı.

Çok çok ibadet eder
Düşküne kendi gider
Her türlü yardım eder
Allah'a Şükrederdi.

Garibi barındırdı
Tüm açları doyurdu.
Dula yardımcı oldu.
Gitti yetimi buldu.

İbtilaya uğradı
Yok oldu bütün malı.
Öldü tüm oğulları.
Dert buldu bağırsakları.

Vücudunda yaralar
Bütün her yanı sardı.
Buna rağmen dert etmez
Sabredip hep susardı.

Hanımı bile küser
Dostları yüz çevirir.
Herkes ilgiyi keser
Çöpe atılı verir.

Allah'a niyaz eder
Rabbi de kabul eder.
Sağlığına kavuşur.
Kalmaz,hiç bir dert keder.

Leyya telaşla varır
Onu çöplükte bulamaz.
Hep Allah'a yalvarır.
Hiç yerinde duramaz.

Genç birini fark eder
Oyana doğru koşar gider.
Yaşlıyı gördün mü der?
İşte o benim ya der.

Benimle alay etme
Moralim zaten bozuk.
İnsanla dalga geçme
Kurtlar yediyse yazık.

Leyya onu tanıdı
Boynuna sarıldı.
Leyya gençleştirildi.
On altı oğul verdi.

Eyup (as) sabrın timsali
Onun yoktur emsali.
Erimiş akmış hali
Arz etmedi ahvali.

Zülkifl Aleyhisselam 14

Zulkifl salihlerdendi
Rum halkından,Allah'a
Resulullah 'a iman
Etmeleri istendi.

Kavmi o zaman,ondan
Ömrü uzatmasını
Diledikleri zaman
Ecelin gelmesini

İstiyoruz dediler.
Yüce Allah onlara
Benim seçtiklerimin
Kendi seçtiklerinden

Daha iyi olduğu
Öğretilmedi mi?
Verilmedi mi dedi
Teklifi reddedildi.

Şuayb Aleyhisselam 15

Lûd kızı, Mikâilden
İbrahim (as) 'in soyundan
Aldığı emri Rabbinden
Tebliğe geldi Şuayb.

Allah'a hep şirk koşan
Meşeye tapıp,coşan
Her sapıklığa koşan
Ashab ı Eyke, Medyen.

Halklarının ıslahı
Silmek için günahı
Gerçek ilah Allah'ı
Tebliğe geldi Şuayb.

Rabbin verdiği bolluk
Onları çok şımarttı.
Unutuldu hep kulluk
Küfür gittikçe arttı.

Kâr etmedi nasihat
Oldular asi evlat.
Arttı günahlar kat kat.
Sonuç çok kötü,berbat.

Derken sam yeli esti.
Tüm nefesleri kesti
Kavurucu sıcaklık
Her yer oldu ocaklık.

Azap yedi gün sürdü
Kâfirler güruhunun
Mevlâm işte böylece
Defterini dürdü.

Musa Aleyhisselam 16

İsrail oğulları
Katledilmiş çokları
Kimi zulme uğramış
Kimi göçe zorlanmış.

Firevun'un şerrinden
İnsanlar korkar olmuş.
Ülkenin her yerinden
Ahlar yükselir olmuş.

Böylesi bir devirde
Musa Peygamber doğdu.
Hasta kullar revirde
Onla yeniden doğdu.

Fİrevun'u uyardı.
Hep Hakka davet etti.
O tehtitler sayardı.
Musa (as) yı hep reddetti.

Ne dediyse olmadı
Zulmü hiç son bulmadı.
Allahlıktı maksadı
Musayla bu aksadı.

İman etmesi için
İlk çekirge belası
Sonra yağmur belası
Ardından kan belası.

Gökten kurbağa yağdı.
Her yer kurbağa doldu.
Onların pis leşleri
Koktu,her yan mahvoldu.

Belanın deffi için
Yalvarıp yakardılar.
Bela kaldırılınca
Sözlerinden caydılar.

Aynı su,birine su
Diğerine kızıl kan.
Neydi işin doğrusu.
Görürdü hakça bakan.

Sana inandım dedi.
Söz verdi her defası.
Her belanın kalkması
Onun tekrar azması.

Senin inandığına
Biz de inandık Musa
Yol açıldı kahine
İpi yutunca asa.

İman etti Asiye
Dövüldü ölesiye.
Boyun eğmedi zalim
Firevun'a Asiye.

Harun Aleyhisselam 17

Musa,Harun Peygamber
Kavmiyle hep beraber
Gece çıktılar yola.
Duyulunca bu haber

Firevun askerleri
Peşlerine düştüler.
Eğer yakalansalar
Çoktan ölmüştüler.

Yusuf(as) 'ın tabutunu
Alarak yürüdüler.
Korurken umudunu
Bir anda ne gördüler.

Karşıda koca deniz
Arkada koca ordu.
Attı birden bet,beniz
Şimdi bittik diyordu.

Denize vurdu asa
Resul hazreti Musa.
Deniz birden yol oldu.
Geçti kavmi kurtuldu.

Firevun'nun ordusu
Bu yoldan tam geçerken
Hepside helak oldu.
Bu ibretliktir doğrusu.

Musa Aleyhisselam
Tur dağına gidince
Kavmi buzağı yapmış
Tapar buldu dönünce.

İsrail oğulları
Ne asidir kulları.
Ağzı dili dursa
Yine durmaz kolları.

Onlar için uğraştı
Onlar için savaştı.
Her zorluğu da aştı.
Kavmi ondan hep kaçtı.

Musa kardeşi Harun
Timsaliydi o hayrın
Baş belası Firevun
Temsilcisiydi şerrin.

Tur'a çıkarken Musa
Vekil bıraktı onu
Elinde kutsal asa
Kızdı görünce sonu.

Harun Aleyhisselam
Ona binlerce selam.
Övmüş yaratmış Mevlam
Yoluna kurban olam.

Hızır Aleyhisselam 18

Arkadaş oldu Musa
Bir gün bilge Hızırla.
Dedi kendin hazırla
Yolcuyuz pek yakında.

İkisi düştü yola
Soru sormak yok asla.
Bir limana vardılar
Bir gemiye bindiler.

Gemiyi deldi Hızır(as)
Musa Aleyhisselam
Senin bu yaptığını
Asla hiç yapmaz muzır.

Soru sormayacaktın
Bana takılacaktın.
Bitiyor bak,hakkın.
Sen çok sabırsız çıktın.

Ufak çocuk gördüler
Kafasını koparttı
Hızır,kenara attı.
Sonra da yürüdüler.

Büyük günah işledin
Sen çocuğu öldürdün.
Sen sabırsız çıktın
Dedim,gayrı son bitsin.

Ne olur beni bağışla
Tekrar edersem dışla.
Bir meskene vardılar
Konuk ev aradılar.

Duyarsızdı insanlar
Çok aç,susuz kaldılar.
Orda harap bir duvar
Hızır(as) etti onu imar.

Neden ücretsiz yaptın?
Soru sormakla yine
Çok büyük hata yaptın
Artık ayrılıyoruz.

Olayların iç yüzü
Gemi yoksullarındı.
Onu kusurlu yaptım.
Alacak zorba vardı.

O,çocuğa gelince
Zalim,zorba olacak.
Ana,babasını da
İnkara zorlayacak.

O, duvara gelince
Öksüz çocuklarındı.
Altında gömü vardı.
Göçse eller alırdı.

Dedi,ayrıldı Hızır
Bulmuşken onu hazır
Sabrına yenik düştü
Buna çok üzülmüştü.

Yuşa Bin Nun 19

Mecburi ikametten
Musa Aleyhisselam
Bu dünyadan göçtükten
Sonra peygamber oldu.

Kavmini Tih Çölünden
Alıp,Beytül maktisi
Şam'ı ve çevresini
Savaşarak fetetti.

Yuşa Aleyhisselam
Ona binlerce selam.
Övmiş yaratmış Mevlam
Uğruna kurban olam.

İlyas Aleyhisselam 20

Dağlar,çöller sahibi
O Allah 'ın habibi
Hızkıl Aleyhisselam
Ona verdi görevi.

Önce Balbek ve eşi
Ona inananlardandı.
Onlarda sapıtarak
Sonra azıttı işi.

Onu öldürmek için
Çok adamlar yolladı.
Fakat her ne yaptıysa
Muavvak olamadı.

Üç yıl yağmur yağmadı
İsrail oğulları
Kuraklıktan mahvoldu.
Onları o kurtardı.

Yine inanmadılar
Onu yalanladılar.
Putlarına taptılar.
Hep azdıkça azdılar.

İlyas (as) ölüm diledi
Ateşten bir at geldi.
Hemen durdu önünde
Sıçrayıp bindi,gitti.

İlyas Aleyhisselam
Ona binlerce selam.
Seçmiş yaratmış Mevlam
Bilip ondan feyz alam.

Elyasa Aleyhisselam 21

Çok yaşlı bir kadının
Küçük bir çocuğuydu.
Ölümcül bir hastaydı.
İlyas 'ın (as) okuduydu.

Sağlığına kavuştu
İman ettti hep coştu
İlyas Aleyhisselam
Nereye gitse koştu.

İsrail oğulları
Ona iman ettiler
Hep saygı gösterdiler.
Onu tasdik ettiler.

Her yıl bahar ayında
Kutlanır Hıdır Ellez.
Hep dünya durdukça da
Anılır Hıdır İlyas.

Yunus Aleyhisselam 22

Merhamet dolu kalbi
Kerem,hikmet sahibi.
O,Allah'ın habibi
Hakiki bir dost,nebi.

Adı yunmaktan Yunus
O,bir derya,okyanus.
Dedi kavmine, sizin
Haktan yok mu korkunuz.

Ona Rubil ve Tenuh
İnandı,tasdik etti.
Bunun dışındakiler
Ona hep isyan etti.

Yine kırk gün,kırk gece
İmana davet etti.
Bir çare görmeyince
Oradan çekip gitti.

Azaba üç gün kala
Yüz renkleri değişti.
Anlamışlardı artık
Bu çok çetin bir işti.

Aramızda olursa
Selamete ereriz.
Terk edipte giderse
İşte kesin yanarız.

Nineva'nın üstünü
Sarmıştı kara bulut.
Bulmak için küskünü
Tövbe etmek,tek umut.

Yunus 'u (as) aradılar
Onu bulamadılar.
Allah'a yalvardılar.
Af için yakardıler..

Daima diri olan
Zatıyla kaim olan
Ölüleri dirilten
Dirileri öldüren.

Huzura kabul eyle
Sana layık kul eyle.
Hatamızı af eyle.
Şu belayı def eyle.

Yunus bindi gemiye
Gitmedi acep niye?
Bunu yordu kötüye
Attı kendini suya.

Onu yuttu bir balık
Oldu her yer karanlık.
Seyretti kalabalık
Hapsetti bir zamanlık.

Üç gün sonra bıraktı.
Talimat veren Rabtı.
Zar zor ayağa kalktı
Gölgeliği kabaktı.

Bir çobana rastladı
Ona kavmini sordu.
İyi olduklarını
Gülerek söylüyordu.

Yunus Aleyhisselam
Ona selatü selam.
Onu korudu Mevlam
Yoluna kurban olam.

Davut Aleyhisselam 23

On iki oğuldan biri
Diğerleri hepsi iri.
O,zayıf,çoban biri
Ama çok sevdikleri.

Çok güçlü düşman Câlut
Alt edemiyor Tâlut.
İki şey vadediyor
Öldürene Tâlut.

Birincisi kızını
İkincisi tahtını
Verdi ona atını
En iyi silahını.

Davut (as) döndü geriye
Atı,silahı verdi
Bunu yordu kötüye
Yoksa korktun mu dedi?

Bunlar bana eyreti
Kulun kendi gayreti
Ben kendim gideceğim.
Câlut'u yeneceğim.

Aldı eline üç,taş
Açtı Câlut'a savaş.
Giderken yavaş yavaş
Gördü kocaman bir baş.

Dikildi karşısına
Hey! sen bana baksana!
Seni öldüreceğim.
Güldü Câlut,sen bana

Çekil seni ezmeyim
Parça parça etmeyim
Ben yenilmez bir beyim.
Çekil git,ağabeyim.

Davut(as) açtı torbayı
Sapana yerleştirdi
Koca bir alamayı.
Salladı taşı saldı.

Taş vardı on ikiden
Calut'un alnı yardı.
Kanlar içinde Câlut
Yerlere yuvarlandı.

Davut Aleyhisselam
Ona binlerce selam.
Övmüş yaratmış Mevlam
Yoluna kurban olam.

Süleyman Aleyhisselam 24

Hem peygamber,hem sultan
Her dem yanadır sulhtan.
Karıncalardan,kuştan
Ordusu olan sultan.

İman etmesi için
Haber bekler Belkıs'tan.
Yer yüzü ona cennet
Her yer güllük, gülistan.

Belkıs'ın sarayını
Göz kırpıncaya kadar
Dikti yanı başına
Aynen her karışına.

Kuş dilinden anlardı.
Dev orduları vardı.
Dünya ona çok dardı
O bile gitti vardı.

Onu da uğraştırdı
İsrail oğulları
Kemale ulaştırdı
Nankör çıktı kulları.

Bütün peygamberlerle
Sanki dalga geçtiler.
Hep yediler içtiler
Sebatsız Yahudiler.

Zalimin başın ezen
Rüzgarlar gibi esen
Aktif,her şeyi sezen
Gökte döşekle gezen.

Azrail geldi erken
Asaya dayalıyken
Fark etmedi,in,cin
Can gitti,kaldı beden.

Gözetlerken sarayı
Kurt kemirdi asayı.
Fark etmedi hiç kimse
Bir yıl olmuş olayı.

Zekariya Aleyhisselam 25

Yaşı yüze varmıştı
Saçları ağarmıştı.
Hiç baba olmamıştı
Bir oğula kavuştu.

Zinayla suçladılar
Zina isnat ettiler
Hep iftira attılar
Bir menfata sattılar.

Üç tane peygambere
Acımadan kıydılar.
Hep şeytana uydular
O katil Yahudiler.

Meryem'i yetiştiren
Beytül Maktis'e veren
Ondaki sırrı gören
Ona kul,kanat geren.

Yahya Aleyhisselam 26

Kıldan elbise giyen
Arpa ekmeği yiyen
Kıydılar ona ciğer
Şu zalim Yahudiler.

Fakirdi ne kölesi
Oldu ne cariyesi.
Dürüsttü yok hilesi
Hiç bitmedi çilesi.

Çok şeyler görecekti
Yüzü gülmeyecekti.
Onu sorguya çekti
Ümmeti şehit etti.

Yahya Aleyhisselam
Ona selatü selam.
Etmeyin kem söz,kelam
Ne olur yapmayın haram.

İsa Aleyhisselam 27

İftiranın bedeli
Domuz olmak temelli.
Daha küçük bir sabi
Konuşu verdi dili.

İsa Aleyhisselam
Ona binlerce selam.
Onu okuyup ondan
Yaşadıkça feyz alam.

Ne çakı,ne orağı
Dişi kırık tarağı
Ne eş,ne el ulağı
Olmadı barınağı..

Ölüleri dirilten
Amaları gördüren
Sakatları yürüten
Dertlere deva veren..

Gökten bir sofra indi.
Fakir fukara yedi.
Havariler yemedi.
Zengine yasak idi.

Zenginler inkar etti.
Berbattı akibeti.
Hep domuza çevrildi.
Etrafta pislik yedi.

Dünyadan yüz çevirir
Hep ahireti özler.
İnsanlar değer verir
Onun yolunu gözler.

Baba oğul dediler
Aile resmi çizdiler
Onu çarma gerdiler.
Dini bozup çizdiler.

Çok yaşlanmıştı Hânne
Olmak isterdi anne.
Dua etti Allah'a
Aydınlandı hane.

Hazreti Muhammed Salallahi Aleyhisselam 28

Allah'ın nurundandır
O gönüllere candır.
Sınırsız bir mekandır.
Aşkınla biz yandır.

Herkesin peygamberi
İnsanlığın rehberi.
Gittiği günden beri
İnsanlık kaldı geri.

Alemlere rahmettir
Adı güzel Ahmettir.
Mis kokan gül,demettir.
Son nebi Muhammettir.

Kâinata efendi
Cehaleti yendi.
Sihirbaz bile dendi
Ne kızdı ne ilendi.

Ayı ikiye böldü
Mis gibi kokan güldü.
Sapıklık ona züldü
Gün geldi o da öldü.

En büyük mucizesi
Hakk'ın kitabı Kuran
En önemli müjdesi
Kurtulur ona uyan.

Peygamberler halkası
Bitti gelmez arkası
Ona dil uzatanın
Bir araya hiç gelmez
Asla iki yakası.

Kuran,sünnet gerçek yol
Uymalı buna her kul.
Gerçek değil sağ ve sol
Böyle söyler hak Resul.

Onsuz hayat haramdır
Ona özlem yaramdır
Dertlerime devamdır
Onsuz dünya haramdır.

O ki Ahmet i Mahmut
Tüm gönüllere umut.
Onsuz hayatı unut.
Her şeyi gerçek,somut.

Onu yaratmasaydım,
Alemi yaratmazdım.
Cennetin kapısına,
Adımla onu yazdım.

Diyor,yüce Rabbimiz
Bunu biliyoruz biz
Bunun için sevgimiz
Ona bitmeyen deniz.

Bütün peygamberlere
Sonsuz selatü selam.
İman etmiş kalplere
Cennet vadetmiş Mevlam.

Peygamberler günahsız
Hakk'ın seçkin kulları.
Ağartmış aralıksız
Kas karanlık yolları.

Ramazan Ayı 2012 Demre

Yaşar Yaramış
Kayıt Tarihi : 16.11.2012 18:28:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Peygamberler.Bizi yaratan yüce Mevlamızın,kullarını uyarmak,doğru tola iletmek için gönderdiği seçkin,günahsız en asil insanlardır.İlk atamız Hazreti Adem (as) dan son peygamber Hazreti Muhammed Mustafa(sav) kadar Yüz Yirmi Dört Bin peygamber geldiği rivayet edilir.. İnsan oğlu dünyaya geldiği günden beri hiç bir zaman başı boş bırakılmamış,daima onları doğru yola,Allah'ın yoluna ileten,uyaran peygamberler olmuştur.Onlar yeryüzünde Allah'ın elçileridir.Günahsız olmalarına,insanları doğru yola iletmek için mücadele etmelerine rağmen çok acılar çekmişler,zulümler görmüşler,iftiraya uğramışlardır.Hatta bazıları zalim kavimleri tarafından şehit edilmişlerdir.Peygamberlerin hayatı bir nevi dünya tarihinin,insanlık tarihinin özetidir.Onları okumak,anlamak,insanlığın nereden nereye gittiğini görmek,anlamak demektir. İnsanlık onları dün olduğu gibi bu gün de maalesef anlayamamış.Bu yüzden çok acılar çekmiştir.Bugün de onlara dil uzatma cüretini gösteren aşağılık insanlar vardır.Biz Müslümanlar bütün Hak dinlere ve peygamberlerine aynı sevgi ve saygıyı gösteririz.Çünkü onlar, insanların hem bu dünyalarının, hem de öbür dünyalarının kurtarıcılarıdır. Son peygamberimiz hazreti Muhammed Mustafa ve onun getirdiği din İslâmiyettir. Zamanında Hak ve gerçek olan,daha sonra bozulan dinler bugün geçerliliğini kaybetmiştir.Şu an yeryüzünde Hak din İslâm,Hak Peygamber,ahir zaman Peygamberi hazreti Muhammed Mustafa (sav) dır.Başta ona ve bütün peygamberlerimize binlerce selam olsun. Bu eserle dilim döndüğünce,gücümün yettiğince onları anlatmaya çalıştım.Onları tam anlamıyla anlatmak çok zor.Hatta imkansız.Bilmeden,istemeden hata,kusur işlediysem affola.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Gülden Taş
    Gülden Taş

    kutluyorum böylesi güzel dizelere imza attığınız için, yürek diliniz hiç susmasın

    Cevap Yaz
  • Orhan Erdoğan
    Orhan Erdoğan

    Harika bir eser severek okudum, emeğini kalemini yüreğini kutluyorum
    Saygılar selamlar........

    Cevap Yaz
  • Resmiye Mümün
    Resmiye Mümün

    Hocam, konu itibariyle çok güzel şiir...tebrik ederim

    Cevap Yaz
  • Burak Sener
    Burak Sener

    Hocam ellerinize sağlık. İlk peygamberimiz Adem Aleyhisselam konusuna değinen nadir hocalarımızdansınız. Çok etkilendim teşekkürler... Burak Şener 12/P 4745

    Cevap Yaz
  • Hanım Gemiciüzel
    Hanım Gemiciüzel

    yürek kalem sesiniz daim ilhamınız coşsun çaglasın degerli kalem yürek listemde tam puanla müsadenizle saygıyla

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (5)

Yaşar Yaramış