Nuh’un kavmi ile başlamıştı; Rabbe olan şirkle azgınlık
Dinlemiyorlardı onun nasihatlerini, zengin olan azınlık
Fayda etmiyordu tavsiyeler, ortaya çıkmıştı kızgınlık
Artmıştı kavminin küfrü, son uyarılarını yapıyordu; Nuh
Kalmıştı kavminin arasında, tam dokuz yüz elli sene
Asırlar boyunca anlatmıştı yaratanı, tekrarlayarak yine
Bıkkınlık vermişti hidayete çağrı, yalvarmıştı Rabbine
Sonunda beklenen azabı müjdeledi; Nuh kavmine
Emir gelmişti İlahtan Nuh’a, büyük bir gemi inşa etmesi
İnşanın ardından, inananları toplayıp diyardan gitmesi
Ve suların dünyayı garkın dan sonra, helakin bitmesi
İnananlarla her çiften yanına alarak kurtuluşa gitti Nuh
Geminin yükselmesiyle sular, fırtınayla birlikte kudurdu
Ve yüz elli günün sonunda gemi, Cudi Dağı’na oturdu
Böyle olması gerekiyordu, yüce ALLAH böyle buyurdu
Ham, Sam, Yafes ile ikinci Âdem olarak anıldı; Nuh
İsmet Can
Kayıt Tarihi : 9.4.2022 03:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!