Yakub oğlu Yusuf’un, İbrahim’e dayanır nesebi
On bir yıldızın ortasında ki, ay ve güneştir sebebi
Ağabeyleri babalarından çok kıskanırlardı onu
Oyunla kandırılarak ölmek olacaktı; hazin sonu
Kıra çıkarılıp, uygun görülmüştü; karanlık kuyu
Atıldığı kuyunun oldukça derindi; soğuk suyu
Bir kervan geçerken kurtardı; götürdü Mısır’a
Açlıktan bitap düşmüştü; sarıldı eski bir hasıra
Bir azizin hanımı göz koyarak, yanına çağırdı
Fakat Yusuf dürüsttü ve edep yönü çok ağırdı
Hapse atılan Yusuf, seneler boyu orada kaldı
Rüyasını yorumladığı bir efendi, onu yanına aldı
Yedi yıldan sonra gelecekti; yedi yıllık kıtlık
Zengin olmuştu Yusuf, işte buradaydı zıtlık
Kıtlık uğruna kardeşleri de gelmişti; Kenan’dan
Babasını da çağırdı Mısır’a; çölde ki dumandan
Ailesi ile buluşmak için Yusuf, uzun yılları saydı
Yönetici olunca Mısır’a, ALLAH inancını yaydı
İsmet Can
Kayıt Tarihi : 12.4.2022 00:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!