Peygamberler,ilâhî daveti insanlara ulaş ...

Yeryüzü, peygamberlerin insanlığa getirdiği din ile kalmamıştır,
İlâhî vahiy kadar tutarlı ve sürekli bir kitaba şahit olmamıştır.

Her gelen peygamber, bir öncekini tasdik ederek çağını aşmıştır,
Hakkın emri ile hizmet edip,ilâhî daveti insanlara ulaştırmıştır.

Peygamberler, ilahi mesajı insanlara ulaştırıp dünyaya Hakkı hakim kılmışlardır,
Aynı zamanda en güzel şekilde yaşayıp gönderildikleri topluma örnek olmuşlardır.

Bütün peygamberler, aynı ilahi sözün elçileri olup cihanın Hanıdır,
Onlar, Yüce Rabbimizin biz insanlara en büyük lütfu ve ihsanıdır.

Onlar, insanları küfrün kara bataklığından kurtaran Yüce Hakkın eridir,
Allah’ın tevhit yoluna, bilgi ve inancın aydınlığına çağıran rahmet elçileridir.

Onlar, insanlığın yolunu aydınlatan ışık tutan gönüldeki Hak erlerdir,
Onlar, ilimle ameli, hayatla ahlakı, hikmetle irfanı, barıştıran rehberlerdir.

Onlar, doğruyla yanlışı, güzelle çirkini, iyiyle kötüyü belirleyen gönül bağıdır,
İlimle cehaleti,samimiyetle gösterişi birbirinden ayırt eden hidayet kaynağıdırlar.

Peygamberler, kalp gözümüzü açan, doğru yolu gösteren can yeridir,
Yüce Rahman’ın bu dünyada olan rahmet mektebinin muallimleridir.

Kültür ve medeniyet adına insanlık ona çok şey borçludur,onsuz hayat zordur,
Bugün gaflet, dalalet çıkmazında her zamankinden çok bir nebiye ihtiyacı vardır.

Âdem (a.s) insanlığın atasıdır,onun ile çoğaldık,bu dünyaya indik,
Bu dünya içinde Yüce Allah’a tövbeyle istiğfarı ilk ondan öğrendik.

Nuh (a.s) , insanlığın ikinci atasıdır,onun ile biz ata bindik,
Zanaatı, tekniği, tufanlardan kurtulmayı ondan öğrendik.

İbrahim (a.s) , peygamberlerin atasıdır; onunla geçmişi andık,
Millet olmanın şuuruna vardık, ümmet olmayı ondan öğrendik.

İsmail (a.s) , teslimiyetin simgesidir,nefsimizi onunla yendik,
Bizler Yüce Allah’a iman edip teslim olmayı ondan öğrendik.

Yakub (a.s) , sabrın ve şefkatin timsalidir,yönümüzü ona döndük,
Dertlere sabırla karşı koyup,ümidi kaybetmemeyi ondan öğrendik.

Yusuf (a.s) , cemalin, vefanın ve asaletin adıdır,onu beğendik,
İstikameti, mücadeleyi, affetmeyi ve başarıyı ondan öğrendik.

Musa (a.s) , hukukun, cesaretin ve ahdin timsalidir,sevgi ile yandık,
Zalimlere karşı gelmeyi,Hak ve adalet mücadelesini ondan öğrendik.

İsa (a.s) , sevginin ve rahmetin adresidir,sevdasıyla sevgiye kandık,
Bağışlamayı,özür dilemeyi,sevgi ve muhabbeti ondan öğrendik.

Muhammed Mustafa, ilmin, irfanın, ahlakın, sedanın adıdır,onun adını andık,
Allah’ın emrine inanmayı,mahlukata şefkatle muamele etmeyi ondan öğrendik.

Aklın ve imanın önündeki en büyük engel batıl inanç,biz batıl inancı yendik,
Bilgisizlik ve bağnazlığa karşı yüreğini ortaya koymayı biz ondan öğrendik.

O, nübüvvet zincirinin son halkasıdır, Hâtemü’l-Enbiyadır,Âlemlere rahmettir,
Ona iman biz müminlerin vazifesidir,yoksa ondan şefaat beklemek zahmettir.

Kelime-i tevhit ve şehadetle Hakka imandan sonra peygamberi zikredip geliriz,
Resule iman olmadan Allah’a iman olmayacağını,iman edemeyeceğimizi biliriz.

Zira Rabbimiz, pek çok ayette Resulü’ne imanı kendine imanla bir sağlamıştır,
Kendi sevgisini kazanmayı elbette ki Yüce Resulü’ne tabi olmaya bağlamıştır.

Şunu unutmayalım peygambere iman onu çok sevmek aşkla durulmaktır,
Onun hayat veren çağrılarını kabul ederek onlara sıkı sıkıya sarılmaktır.

Peygambere iman, ona ülfet ve muhabbet beslemektir,gül takmaktır,
Peygambere iman, insana, canlıya, kâinata onun bakışıyla bakmaktır.

Efendimiz’e iman, onun getirdiği değerlere inanmak,onu salavatla anmaktır,
Her türlü kötülükten uzak durarak,kötü söz ve davranışlardan kaçınmaktır.

Kâinatın efendisi olan Peygamberimiz (s.a.s) ’e ve tüm peygamberlere selam olsun!
Rabbimiz, Efendimiz (s.a.s) ’in ümmeti olma bahtiyarlığını bizlere nasip kılsın.