Peygamberler İklimi Şiiri - Zekeriya Gedik

Âdem Aleyhisselam tüm kulların atası
Allah’ın peygamberi ona binlerce selâm
İnkâr- şirke düşmedi Rabbimize kul oldu
Habil’in suçu yoktu, Kabil şeytana uydu

Haset girdi araya kardeşini öldürdü
Habil ile toprağa kardeşkanı döküldü
İnsanlar sapıttılar doğru yoldan çıktılar
Nuh Nebi davet etti onu dinlemediler

Nuh Nebi çok çalıştı bir gemi inşa etti
İnsan ve hayvanlardan seçerek birer, birer
Yükledi bu gemiye, sonra da tufan oldu
Gökten rahmet yerine biliniz ki gam yağdı

İsmi Celal izinde gemi suda yürüdü
Dolaştı uzun zaman sonra sular çekildi
Muvahid olan kullar sevindi de sevindi
Nuh Nebinin gemisi Cudi’ye iniverdi

Karaya çıkanlar da çalışmaya koyuldu
Bu nedenle Nuh Nebi ikinci Âdem oldu
Zamanla nüfus arttı, insanlar yoldan çıktı
Her gelen peygamber de birliğe davet etti

Küfür bataklığına düşenler hep kurtuldu
Rabbimiz her ümmete birer elçi gönderdi
‘ Azmayın, kulluk edin’ diye fermanı verdi
İnsanlar bulmuş oldu en sadık rehberini

Milattan daha önce Altaylar eteğinde
Allah’a iman eden bir kavim yaşıyordu
İmam-ı Rabbani de;’ Ey oğul ben aradım
Peygamberi gelmeyen bir yeri bulamadım

Hatta Hint ülkesine peygamber gönderildi
Kimisine tasdik yok, kimisine bir kişi
Kimine iman eden yalnız iki üç kişi
Dört kişiyi bulmadı Hint’te hakka inanan

Rabbimiz Yahudi’den ibret için söz eder
‘’ Yahudi yalan söyler, bana iftira eder
Utanmadan Üzeyir Allah’ın oğlu diğer’’
Edepsiz, hayâsızlar Rabbe iftira eder

Zekeriya, Yahya döneminde Yahudiler
Üç guruba bölündü ferisiler gurubu
Yahudiliği bozdu çok peygamber öldürdü
Sâdukî gurubu da toplumun lideriydi

Ahrete inanmaz hakka karşı dururdu
Esseni denen gurup hakka iman ederdi
Son gurup inzivada sade hayat yaşardı
Şeriata uymayı onlar kâr biliyordu

Esseniler muvahid çizgisini korudu
İsa Nebi başladı tebliğini yaymaya
Esseniler yetişti erişti mutluluğa
O Nebi Peygamberin tebliğ kısa oldu

Yahudi ve Romalı ölümü reva gördü
Melekler o Nebiyi gökyüzüne kaldırdı
Pavlus adlı Yahudi İsa’yı gördüm dedi
Hurafeler ekleyip tevhidi değiştirdi

İncil ve İsa’ya ters teslisi yerleştirdi
‘İsa Tanrının oğlu’, hâşâ bunu söyledi
Allah’ın dini iken İsevilik bozuldu
Araya teslis girdi Hıristiyan din oldu

’ Allah bir İsa onun kulu ve peygamberi
İranaeus deyince derhal şehit edildi
Pavlusa iman eden işkenceye başladı
Muvahhid yok olmadı üçüzlü yıllar oldu

Ari us çıka geldi, İskenderiye şehrinde
Muvahhid kilisede teslise karşı çıktı
Tarih altı yüz ondu Efendim Nebi geldi
Tevhit meşalesini Efendimiz s.a.v yandırdı

Hatice annemiz hemen Varaka’ya gitti
Varaka İsevi’ydi olanları anlattı
Efendimiz tebliği açık, açık yürüttü
Müşrikler kudurdular Efendim hicret dedi

‘Habeş’te bir kıral var, adaletini duydum
Sizler ona gidiniz o sizi mutlak anlar’
Bu kral Necaşi’dir tevhide iman etmiş
Hak daveti duyunca İslâm’la şereflendi

Bu talihli ölünce Efendim üzülmüştü
Kralın gıyabında namazı kıldırmıştı
Nebiye selam olsun, ashabına da dua
Bizler kıyamet günü bekliyoruz şefaat