Peygamber, hesap eder şefkatli davranırdı,
Sokak hayvanlarına dahi haklar tanırdı…
Sen, onları topluyor kısırlaştırıyorsun,
Doğal mekânlarından güya ayıklıyorsun…
Beklenmedik zamanda apar topar toplanır,
Bir yere götürülür canlarına kıyılır…
Kâh caniler eline kâh barınak içine,
Kâh ormanlık alana hep zulmün pençesine…
Bu nasıl anlayıştır bu nasıl merhamettir?
Sizde hiç mi vicdan yok bu nasıl bir nefrettir?
Tek bir dilekçe ile etraf talan edilir,
Alıştıkları ortam bir elle katledilir…
Bu bir içten pazarlık bu bir ahlaksız niyet?
Merhametlilerimize de açık hakaret…
Peygamberim inceydi duysa sizi kınardı,
Hayvanlar hususunda sizlerle savaşırdı…
Çünkü o Hak’tan yana merhameti savunmuş,
Hayvanlar hususunda düzenlemeler sunmuş…
Ağlayan deve için gözyaşlarını silmiş,
Kuştan bahseden kediler hadisler nakledilmiş…
Kedisini hapseden kadının durumundan,
Köpeğe su içiren affolunan insandan…
Her biri kural olmuş Rab’bin emirleriyle,
Sünnetlerle yaşanmış iyiye vesileyle…
O nasıl davranırdı biz bunu bilemeyiz,
Merhamet emredilmiş bunlardan da eminiz…
Kul hakkı yeme, denmiş çünkü bağışlanmıyor,
Hak tavsiye edilir aksi hoş görülmüyor…
Zulüm reddediliyor, elle düzeltiliyor,
Rahatsızlık sürerse Rab’bim bağışlamıyor…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 14.2.2016 01:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!