Beşyüz yetmiş birde,kurak çöllerde,
Mekkede doğdu güneş tüm gönüllerde,
Putlar bir bir yıkıldı,İranda söndü ateş,
Aleme doğdu güneş sonsuzluğa eş.
Babası Abdullah,henüz O bebekken öldü,
Annesi Amine,nurlu çocuğa hamile kaldı,
Hayatta görmedi annesini yavrucak,
Ebu Talib amcası ona açtılar kucak.
Amcası ile beraber nice ticaret etti,
Dürüstlüğünden el-Emin dendi,
Evlendi Annemiz Hatice ile O Server,
Uzun,mesut yıllar yaşadılar onunla beraber,
Müşrikler inanmadılar Onun getirdiğine,
Kalemler aciz kalır,Onun çektiğine,
Uhut,Bedir,Tebük nice savaşları,
Din-i İslam-ı ila için verdiği uğraşları,
Kırk yaşında oldu Peygamber,
İnsanları çağırdı doğru yola,
İnanmadı insanlar taş attılar ona,
Mekkeden Medineye çıktı yola,
Altmış üç yaşında Allah Onu aldı bizden,
Medinede yatıyor O,Kutlu Ravzada,
Hacılar ediyorlar gidip Onu hergün ziyaret,
Allahım ne olur bize de nasip et.
Hüdayi,İnşallah sen de gidersin birgün,
Peygamberini,Beytullahı ziyaret edersin birgün,
Kaderde varsa,herşey zamanı gelince olur,
İnsanlar doğar,yaşar,elbet birgün de ölür.
20.11.2003-KIRIKKALE
Hidayet Doğan OsmanoğluKayıt Tarihi : 6.4.2011 13:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!