EBU TALİPLİ YILLAR
Dedesi ölünce Ebu Taliptir
Onu kollayarak bakıp büyüten
O yıllar bilinmez biraz gaiptir
Çocuktan gençliğe geçiştir zaten
On iki yaşında şama giderken
Kervan Busra denen yere varıyor
Bahira uzaktan yolu izlerken
Gökteki buluta sebep arıyor
Manastırdan bakar kervanı izler
Minik bulut yere gölge yapıyor
Kervandakileri yanına ister
Bulut gökyüzünde sabit kalıyor
Sorar sizden başka var mı birisi
Ebu Talip derki yeğenim orda
Rahip Buhara’nın kalmaz şüphesi
Peygamber olacak o yarınlarda
Amcaları ile ticaret yapar
Öğrenir bölgenin adetlerini
Şirkten sapıklıktan hak uzak tutar
Hak’kın yardımıyla korur kendini
Bir bayram gününde akrabaları
Puta tapsın diye zorla götürür
İlahi ikazdır baygınlıkları
Harama girmeden yaşanır ömür
Katkım olsun diye çobanlık yapar
Çünkü amcasının geçimi dardır
Dağlarda idrakle gerçeği arar
Var olan bir olan Allahı tanır
Mekke’de yapılan bir eğlenceyi
Çobanlık yaparken seyretmek ister
Birine bırakır sürü gütmeyi
Dağlık bölgelerden mekke’ye iner
Eğlence yerine vardığı zaman
Hak müsaade etmez onu uyutur
Oynanan oyundan ahlaksızlıktan
Nefsin emelinden Yaratan korur
Yirmi yaşındadır ficar harbi var
Savaşa katılmaz toplar okları
Cephe gerisinden taktiğe bakar
Gelişir komuta sevk duyguları
Mekke’de güçlüler zulüm yaparak
Güçsüzün elinden malını alır
Gençler bu duruma karşı çıkarak
Hilfu’l fudul diye teşkilatlanır
Bu teşkilatın bir ferdi olmakla
Peygamber her zaman şeref duymuştur
Zalimin zulmüne karşı koymakla
Mekke’de insanlık değer bulmuştur
Niğmetullah UÇAR
Antalya
23.05.2007
Kayıt Tarihi : 15.9.2007 10:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!