Peygamberimiz 33 tebük seferi

TEBUK SEFERİ

Hıristiyan olan Suriye’liler
Bizans sarayına bir mektup yazar
Müslümanlar fakir perişandır der
Asker gelsin diye çareler arar

Muhammet ölmüştür İslam sahipsiz
Asker gönderilse bitecek denir
Heraklius derki haydi gidiniz
Kubat’ın emrine kırk bin er verir

Cüzam, Gassan ile Lahm ve Amile
Kabileleri de onlarla olur
Peygamber aldığı bu haber ile
Bizans seferini halka duyurur

Gidilecek olan yerler uzaktı
Hava sıcak kurak düşman güçlüdür
Gavi bir hazırlık yapılacaktı
Diğer Araplardan asker bulunur

Mevsim olumsuzdur hasat korkusu
Yüzünden mü’minler kararsız kalır
Zorluk gazasına güçlük ordusu
İsteksiz davranır Resül uyarır

Bu konuda ayet oluyor nazil
Cihada duyarsız kaldınız diyor
Dünya geçicidir ebedi değil
Ahiret var diye yol gösteriyor

Güçlüler zayıflar savaşa koşun
Mallarla canlarla cihat yapılır
Bu daha hayırlı duyarlı olun
Ayeti gelince herkes katılır

Peygamber mimberden dua yapınca
Servet sahipleri getirdi yardım
Zenginler bağışta çok yarışınca
Fakirler de attı küçük bir adım

Ömer Abdurrahman yarı malını
Getirip Resul’e teslim ederler
Osman üç yüz deve at, bin altını
Tereddüt etmeden ona veriyor

Peygamber kim bugün sadaka verse
Kıyamette şahit olacaktır der
Gönlü zengin olan eğer fakirse
Elinde ne varsa ortaya serer

Bir adam başından sarığı verir
Deveyi bırakır yoksulun biri
Başkası az olan malı getirir
Kadınlar da kalmaz yarıştan geri

Mü’minler gönülden yardım yaparken
Münafık olanlar boş durmuyordu
Roma güçlü diye atıp tutarken
Halkı zulümlerle korkutuyordu

Bir gurup özürsüz izin istedi
Seksenden fazlaydı bu münafıklar
Bir kısmı ganimet alırız dedi
Fitneyle huzuru kaçırtacaklar

Bazı münafıklar evde toplanır
Cihat askerini dağıtmak için
Peygamber duyunca bir karar alır
Derki yıkmak için o eve gidin

İhmalkarlık ile üç sahabesi
Hazırlıksız kalır katılamazlar
Ayet bildiriyor kabul tövbesi
Dünya dar geliyor mutlu olmazlar

Özür nedeniyle katılmayanlar
Katılanlar gibi sevap alacak
Binit olmayan o ağlayanlar
Mecburen savaştan geri kalacak

Onların hakkında ayet inerek
Çaresizlikleri mükafatlanır
Zengin sahabeler binit vererek
Bütün hazırlıklar tam tamamlanır

Hicri dokuz yılı recep ayında
Perşembe gününde yola çıkılır
Medine’lilerin Ali başında
Dedikodularla fitne yayılır

Peygamber Ali’yi götürmemiştir
Dendiğinden Ali silahlanmıştır
Curf denilen yerde ona yetişir
Peygamber dönmeye inandırmıştır

Medine’li, evim sana emanet
Musa peygambere Harun vardı der
Sen de onun gibi beni kabul et
Deyince o Ali geriye döner

On bin kişilik bu İslam askeri
On sekiz bölgede durur konaklar
Mescit yapılmıştır namaz yerleri
Tebük’e varınca karargah kurar

Yolculukta pek çok olaylar olur
Hepsi hikmetlidir ibret içindir
Sekizinci duruş Resul duyurur
Semut helak yeri hızlı geçilir

Hicr kuyularından alınan sular
Askerler olarak kullanılmadı
Hüzünlü bölgede alarak karar
Halkı ile temas yaptırılmadı

Şiddetli kasırga alacağından
Yalnız dışarıya çıkılmamalı
Develrin bile bağlanmasından
Gerekli olarak tetbir almalı

Sabahleyin susuz kalınca ordu
Ebubekir’ e çık dua et denir
Peygamber duaya amin diyordu
Allah sevdiğine isterse verir

Başka bir bölgede konaklanırken
Peygamber devesi kusva kaybolur
Münafık, kalplere şüphe sokarken
Cebrail eliyle Allah buldurur

Hicr ile Tebük arasındadır
Bir konak yerinde sabah oluyor
Resul cemaata biraz uzaktır
Abdurrahman Bin Avf imam oluyor

Vakdinin çıkması endişesiyle
Askerler namazı kılmaya başlar
Resul gelip safa eğilmesiyle
İmam rükudadır tereddüt yapar

Resul işaretle devam edin der
Bir rekat imama uyarak kılar
Selam verilince o devam eder
Ayağa kalkarak farzı tamamlar

Namaz bitiğinde güzel diyerek
Onlara anlamlı bir mesaj verir
Başka bir gün farzı kaza ederek
Yaptıkları ile bize gösterir

Tebük’e gelince Şam üzerine
Gidelim mi diye ashaba sorar
Ömer emirse git durma deyince
O zaman sormazdım diyerek bozar

İstişare ile karar alınca
Tebükten ileri gitmeden döner
Gece kalktığında namaz kılınca
Beş şey yalnız bana verilmiştir der

Ben bir kavme değil tüm insanlara
Peygamber olarak gönderilenim
Diğer ümmetlere kilise havra
Bütün yeryüzüdür benim mescidim

Savaş ganimeti bana helaldir
Diğer peygamberler alamazlardı
Ümmete şefaat bana ikramdır
Bendan başkaları yapamazlardı

Bir aylık mesafe bulunsa bile
Düşmanın kalbine korku salarım
Resul bu zamanda getirip dile
Bizans fetholacak diyor sanarım

Yolculukta yerde namaz kılarak
İbadet her yerde olur diyordu
Abdest ve gusulde naçar kalarak
Teyemmüm yapmayı gösteriyordu

Askeri harekat zafer sonrası
Ganimet beş eşit paya bölünür
Dördünün gerekir dağıtılması
Biri beytülmalın hakkı görünür

Hicazı yıkmaya gelen Bizanslı
Korkudan cesaret gösteremedi
Halit Bin Velid’le o dört yüz atlı
Dümetülcendel’i almak istedi

Halid peygambere diyor ki söyle
Yöre kralını nasıl bulurum
Yabani sığırı avlarken, şöyle
Söylediği gibi olmuştur durum

Halid yaklaşınca kaleye doğru
Kapı önündedir kral Ükeydir
Onu yakalarlar sormadan soru
Yaban sığırına av peşindedir

Ükeydir Halid’le anlaşma yapar
Deve, at,zırh, mızrak teslim ederler
Kardeşiyle kendi Resul’e kadar
Hüküm vermek için ona gelirler

Akabe körfezi yakınlarında
Eyle hükümdarı Yuhanna gelir
Barış imzalamak karşılığında
Cizre vereceği beyan edilir

Ahitname yazıp eline verir
Allah Resulünün himayesi var
Karada denizde bir serbestliktir
Herkes dileğince yolculuk yapar

Erzuh, Cerba halkı temsilcileri
Tebük’e gelerek anlaşma yapar
Bu Yahudilerin ödemeleri
Recep ayındadır altın yüz dinar

Niğmetullah UÇAR
Antalya
12.06.2007