Ey peygamber nebilerin nebisi,
Ben yokluğuna esir düştüm senin.
Seni sevmek bu Yusufun hobisi,
Ben yokluğuna esir düştüm senin.
Sözlerin ile değer buldu canlar,
Senin sevgini ancak seven anlar.
Sen gideli değişti müslümanlar,
Ben yokluğuna esir düştüm senin.
Söz ile ifşa ettik sırrımızı,
Dünyada yiyoruz bir birimizi.
Kalk yerinden gör bizim halimizi,
Ben yokluğuna esir düştüm senin.
Ümmetinle şefaat eyle bana,
Hayatın yükü ağır gelir cana.
Her şeyden daha çok hasretiz sana,
Ben yokluğuna esir düştüm senin.
Düşünmekten kafa kalmadı kafa,
Sen yok iken Yusuf süremez safa.
Peygamberim ey Muhammed Mustafa,
Ben yokluğuna esir düştüm senin.
Kayıt Tarihi : 10.8.2010 15:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize kaleminize sağlık tebrikler Yusuf Hocam.
TÜM YORUMLAR (2)