Ey sevgiliye giden en yakın yol olan
Örneğim önderim kutlu Peygamberim
Bu akşam sana misafirim
Lütuf edip kabul buyurur musun
Bu günahkar alna bakmaya tahammül edemezsin belki
Fakat isterim ki huzurundan kovmayasın
Bir kerecik olsun bu günahkara
O gül yüzün tebessüm etsin
Uzun zamandır sana hasretim
Seni düşler seni özlerim,dostluğuna giriftarım
Yokluğunda bilemezsin ne acılar çektim
Söyle ey Peygamberim
Ne zaman bitecek Dünya sürgünüm
Hani senin küçük Zeyd'in
Oyuna dalıp,dediğini yapmayı unutmuştu ya
Unuttuğunu anlayınca nasıl da koşturmuştu oracıkta
O küçük zeyd gibi bağlıyım sana
Ama şu fani dünyada dalacak bir oyun bulamadım daha
Küçükken acılar sarmıştı dört bir yanını
En sevdiklerini bir bir kaybetmiştin
Ama biliyordun Rab'bin hep yanındaydı
Ve her şeye rağmen dimdik ayaktaydın
Bu ümmetin de aldığı her nefeste
Seni işleyecek bedeninin ve ruhunun her bir karesine
Sevginle dolacak her bir hücresi
Yıldırmayacak hiç bir acı
Biliyorum
Öldüğün gün aslında,doğduğun gündür
Gül yüzlü Peygamberim
Kayıt Tarihi : 8.8.2014 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
