Peygamberim Şiiri - Atilla Adsay

Medine’nin yollarında.
İnsanlığın kervanında,
Vardı Mekke dağlarına,
Güneş doğdu insanlığa.

O Hakkın resulüydü.
Melekler selama durdu.
Okudu son hutbeyi,
Nasihatlerde bulundu.

Gönüllerin sultanısın
Âlemlerin resulüsün
Adaletin mizanısın
İnsanlığın örneğisin

Peygamberim selam sana,
Varıp sana sarılmaz mıyım,?
Şefkatine nail olmaz mıyım,?
Senin için ölmez miyim?

Cemaline doyulmaz ki!
Sünnetine koşulmaz mı?
Senin yolunda gidilmez mi?
Hak Tealaya varılmaz mı?

Ben bir yaban gülü idim,
Bahçelerde boynu bükük,
Kokun saçıldı yüreğime,
Nail oldum ümmetine.