İsmini isminle yazdı yaradan
ismini anmayan kelime yalan.
alemleri yaradan ALLAHIM dedi,
adını anmayan kullarım yalan.
teninden damlayan terin gül oldu,
bahçelerde açan güller terindir.
terinden olmayan teni istemem
tenim terinle yıkansın benim
teninle yıkanan tenim cennete girsin.
göklerden inerken bir bir yağmurlar
teninden olmayan damlalara yazık
alemlere rahmet ile bakan gözlerin
görmeden kapanmasın gözlerim.
nurunu semadan yere indirdi,
yedi kat arşına aldı YARADAN
katların kokusu sindi tenine
kokuları koklat bana ya RESULULLAH
Kayıt Tarihi : 23.3.2014 22:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Durukan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/23/peygamberim-1-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)