Peygambere Komşusun Baba

Babasız büyüdüm derdi Kirik'ta
El el gezdim anlamla çocuklukta
Keylik köyünde konduk sonunda
Çoluk çocuğa karşıtık ananizla
Incidim incitmedim kimse hayatta

Okudum kendi kendime yazdim
Sigara mi uzun emzige takardim
Mahallelerde bekçilik yapardim
Anıların en güzelini size bıraktım
Ne yedim haram ne de yedirdim

Ter temiz anılar bıraktım arkamda
Üzüldüm ama uzmedim hayatta
Ruhum rahat ahiret hayatımda da
Karakola işi düşenler bilir hayatta
Mekanı cennet olsun diyordur bana
En güzel miras bıraktıgim çocuklara
Ne güzel peygambere komsusun baba
I.TÜRKMEN