Kuranda geçmese de adı, Âdem’in en sevgili oğlu
Emanet aldı kutsal nuru, devam ettirdi doğru yolu
Kâbe’yi taştan yaptı, kullanarak balçıklı çamuru
Peygamber şanına erdi, şereflendi elli suhufla Şit
Bin şehir kurdu, hep mutlu yaşadı mesut ve kâmil
Otuz yıl kadar evvelinden, şehit edilmişti Habil
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta