Peygamber Gölgesinde Şiiri - Caner Polat

Caner Polat
15

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Peygamber Gölgesinde

Geceyi bekleyen aşikar yıldız
Gündüzün müjdesindesin
Bahardan sonraki ay
Ne mutlu bir gündesin
Çağlayanlar diriliyor sesinde
Bir günbatımı daha aydınlanıyor
Tüm zamanlara saklı tebüssümünde
Ateşperestin, putperestin, esaretin
Şimdi gölge olmayan bir yerdesin
Kalk, diril ve dirilt
Bir hayal öğret bizlere
Zilletlerin büyüsünden kurtar
Ve de ki,
Tepenin ardında bir düşman var

Adı Muhammet olan bir yüzyıl
Dilime eklemlenen pusula
Kabuslar büyütüyor şimdi zaman
Ruhlar ayrılıklar ikliminde
Ölüme dünden razı insanlar
Senin olmadığın yerde
Kuşun yuvasındasın
Örümceğin ağında
Duasına sığınan bir avuçtasın
Salat ve selamlarla anılmaktasın
Kisranın ve Bizansın saraylarına davet yok
Ölü çoğaltmada insanlık
Yas tutan yok
Çünkü senin yasında insanlık

Ruhlarımız seni arar
Dillerimiz seni söyler
Kulaklarımız seni işitir
Melekler
Kubbede hoş bir seda iniler
Geldi mi böyle bir peygamber
Ölüleri dirilten müjdeler sende
Yarlar yarenler huzur bulur gölgende

Bir çocuğu daha okşuyor
Tebessümle yoğrulan ellerin
Hasanın hüseynin oturuyor kucağında
Serinliyor gölgende insanlar
Ebubekirlerin, Ömerlerin
Yüzyıllar bulamıyor seni
Utancından söyleyemiyor tarih,
Düşmanını bağışlamayı,
Sadık dostunu öldüreni, vahşiyi
Sade bir söz tüm kötülükleri eritiyor dilinle
Gözümle görmesem yeter
Yahut taşlanırken taifte
Cahiller bilmiyor bağışla diyebilmeyi

Neredesin ey peygamber
Yoksul yakarışlarımız sensiz
Ağlamalarımız hüzünlü, çaresiz
Dünyalarımız bencil, özlemsiz
Diril ey peygamber
Ölülerini yiyen bir insanlığa
Bir doğum ayında
Baharı ve insanlığı müjdele
Söyle ey peygamber
Dilini yutan bir insanlığa
Bir enformasyon çağında
Konuşmayı ve düşünmeyi müjdele

Ne kadar isterdik oysa ki
Amineye bıraktığın gözyaşını saklamayı
Bir emanettir diye
Ebubekire verdiğimiz sözü tutmayı
Atan İbrahim öğretmişti
Sahte putları kırmayı
Şimdi kim öğretecek bize
Kelimelerdeki ve zihinlerdeki putları

Köleyle efendi aynı safta
Bilalin habeşin
Sesi yankılanıyor kulağımızda
İnsanlık ki
Diriliyor çağların ötesinden hutbe-i sedanda

Bir serinlik daha çöküyor üzerimize
Taleal bedrularla şenleniyor zaman
Dinleyin ey müminler
Alır mı bunu akıl, izan
Bir insan ki
Peygamberlikle müjdelendiği zaman

Karanlığa üfleyen gecenin şerrinden
Nefislere vesvese verenlerin şerrinden
Senin dilinden yaratana sığınırız
Ey PEYGAMBER!

Caner Polat
Kayıt Tarihi : 4.7.2008 19:26:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Hasan Konç
    Hasan Konç

    Yüreğine sağlık dostum onun izinden gitmenin bizi kurtuluşa ulaştırabileceği gerçeği böyle güzel anlatılabilirdi.selamlar
    Hasan konç

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Caner Polat