Peygamber'e S.A.V. Hasret Canlar...

Gündüzler boşa kaldı,umudum bir gecede,
Sözcükler eksik kaldı,isteğim bir hecede.
Cennet mi isteyeyim,yoksa bir kez görmek mi?
Bir kez hayat mı lazım,yoksa bin kez ölmek mi?
Pinhan pinhan naleler ettim yüce Rabbim'e,
Bir kez olsun ya beni göstersin Habibine.
Samimiyetmiş istek,şuuriyetmiş kelam,
O gece nurla geldi,gelirken verdi selam.
Ya Rabbim! Bu ne latif,bu ne yüce bir Habib,
Benim çarem ki O imiş,gelmesin hiç bir tabib.
'Bitmesin'dedim keşke bu muhabbet ve sühan,
Dedi; 'ey ümmetim Ben,inananlayım her an'.
Ümmetiylenmiş her an,samimi ümmet ile,
Dünyada beraberdi,bizlen Ahirette bile.
O'nu (s.a.v.) bir kez görmek ki bin kez ölmeğe değer,
Dünyaya nur dolmazdı O (s.a.v.) gelmeseydi eğer.
Biz şimdi mesut olduk hasret kalsak da O'na,
Hasretimiz de diner yürüyünce o sona.
Salavattır görüşmek,selamdır birlik olmak,
Ölü olan kalpler de bir an ki dirlik bulmak...