Peygamber Çarpsın

İzmir'de
Gözlerimi Karşıyakadan atmışım
Kordonda sahile.
Bir bardak çay mutluluğu elimde
Tepemde simit beklerken
Fır fır dönen çığlık çığlığa martılar.
az ötede sarılmış birbirine
Genç aşıklar.
Ve öfkesi suratına asılmış bir adam
Mutlaka paradan yana dertli
ve bir kadın
açılan yüzünün iğne deliği kadar yerini
Kapatıp
Karanlığa büründü.
Hemen yanında oturan kadının
Zaten zar zor tutunan gögüs dekoltesi açıldı
Göğüsleri göründü.
Ama dert değil bugün hiçbir şey
Öylesine mutluyum
Heeeey ! diye bağırıp
Hey hey hey diye halay çekmek
Bir Atatürk zeybeği oynamak
Vurmak dizimi Alsancak limanına
Olmaz ya,
Öyle geçiyor içimden.
Derken
Merdivenlerden
İnerken bile müthiş şamata gırgır
Bol dırdır
Deliklanlılar
Az öteme oturdular.
Bir tartışma var
Bilmiyorum ne
Ama
Birdenbire bir iki kelime
Yetti beni şok etmeye.
Delikanlının biri
Diyordu ki ötekine
PEYGAMBER ÇARPSIN !
Anladım ki son 15 senede
Peygamber geçmişti
Allah'ın yerine.
Biz bir nesildik
Gerçekten din vardı
O zamanlar
Sadece Allah çarpardı.

13 Aralık 2017
İzmir.
İsmail Uysal Özden Özgür.