Peygamber Aşkı Şiiri - Abdullah Odabaş

Aşık oldum peygambere,
Yandı ciğer birden bire,
Düşmüşem bir ah-ü zara,
Müyesser eyle yarabbi.

Fahr-i alem şanım senin,
Gül-i zarınsın alemin,
Ümmet içre bir kemterim,
Müyesser eyle yarabbi.

Görsem yüzün mahşer günü,
Kalmaz gider gönlüm gamı,
Ayırma ümmetten beni,
Müyesser eyle yarabbi.

Aşkın beni helak etsin,
Akl-u fikrim baştan gitsin,
Sırad üzr-e beni tutsun,
Müyesser eyle yarabbi.

Aklım gitti yoktur başta,
Mü'minler gölge-i arşda,
Münafık yanar güneşde,
Hıfzeyle bizi yarabbi.

O günki gün dar günümde,
Amelin varsa elinde,
Peygamberin sağ yanında,
Haşreyle bizi yarabbi.

Mahşer halkı görür narı,
Tütün sarar çevreyanı,
Kimdir bu derdin dermanı,
Kavuştur bizi yarabbi.

Ceddim Adem, Nuh; dedemiz,
Kurtar bizi yanmaktayız,
Derler haya ederiz biz,
El-aman bize yarabbi.

Halilibirahim İsa Nebi,
Derler bulun Muhammedi,
Hakkın sevgili habibi,
Kavuştur bize yarabbi.

Kavuş bize sultanımız,
Müşkildir bugün halimiz,
Gitmeden nara hep yolumuz,
Meded kıl bize yarabbi.

İstemezem oğlum, kızım,
Kaldırmazam yerden yüzüm,
Budur bu gün sana nazım,
Halas et ümmetim yarab.

Ferman olur Cebraile,
Çeşm-i nemi al get bile,
Cehenneme sütre ola,
Halas et ümmetim yarab.

Habibim der; ya Cebrail,
Bu nedir ki verdi Celil,
Mümünler göz yaşıdır bil,
Halas et ümmetim yarab.

Meftuni aşk-ı Hak ile,
Ağlar gider ilden ile,
Halin nola bu cürmile,
İnayet bizlere yarabbi.