Doğdum yirmidokuz yıl geçti hüzn ile
Sevdiğim, düşmanım ve dostum ölüm!
Her sabah mezardan uyansam bile
Sonunda eyledi beni şûm ölüm!
Yedirdi acı, içirdi kandan bâde
Visalini hep erteleyen yar ölüm!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta