Petunyalar Gibi Gülümsedim

Sorarsan İstanbul'da rüzgar var
Ona rağmen bu sabah
Camdaki petunyalar
Rengarenk çiçek açınca
Dokundum kadife yapraklarına
Gülümseyip şımardılar
Bir ara daldım
Şu senin küçük demlikle
Ocağa çay koyup
Yanıma bir değil
İki de bardak aldım
Bilirsin bana yasak
Ben demledim sen içtin
Yaptığıma bakıp
Sebepli sebepsiz
Aklımdan geçince
Petunyalar gibi
Çiçek açtım gülümsedim