Petruşka Şiiri - Kadir Haktan Türkeli

Fişek gibi saplandı ya...!
Jilet keskinliğindeki gittiyin ayaz
Eksilmiyor bir türlü özeleştirilerim ve giderken boğazıma düğümlenen hıçkırık
Haşiv nutuklara ne gerek suratımda şakladığı yanlışımdaki kırbaç
Sessiz sessiz bir su yılanı gibi süzülüp gidişin
Sığnaksız göz yaşlarının ıslaklığı halen gönül rıhtımım/da yalın

Petruşkam
Güzel kadın

Gitsem Vavtız/cı Yahya/ya arlanır mı gidişine sebep veren günahlarım?
Gel gitme demiyen....koparsam mı lal dili?
Ölçümsüz devinlerim sinsi ve hin
Yolun rengi gıri
Sabahı geç
Hazanı soğuk
Tenin gibi ölüm soluğu

Petruşkam
Güzel kadın

Bu gün su gerekmez kadehime
Gözyaşlarım duru ve kafi
Özlediğin özlemlerin avcumda sıcak
Seni arıyor dağılmış dağınık sofram
Ve de hisli şiirlerim bir bulut dolgusu...ha yağdı ha yağacak misali
De gel dönemediğin dönülmeğen seferlerinden

Petruşkam
Güzel kadın

Kadir Haktan TÜRKELİ