paketini çıkardı cebinden,
sigarasını çıkardı paketinden,
çakmağını aldı cebinden,
çaktı bütün evrene.
hayat memat dedi falan,
olamaz benim içim de talan,
ben de çıkardım cebimden;
camel, parlaiment falan.
sonra selam verdim abim diye,
sigara yaktık ama patarsak bir de,
"patlayalım" dedi. anam öldü,
babam öldü. tamam dedim abi.
abi gergindi, evren mesajları verdi,
bunlar şunlar, ölümler beni çok gerdi,
anam öldü, babam öldü, eniştem öldü,
hayat masaldır, bense raskolnikov belki; dedi.
dediğini anlamakta güçlük çekiyordum,
annemin ve babamın öldüğü güne kadar.
henüz daha eniştem ölmedi?
hayat masalsa, ben peterpan belki dedim.
olur bunlar yavrum, petrolse,
yüksek ısı almadan patlamaz,
sigaradan kim ölmüş?
ölen gırtlaktan gitmiş zaten, dedi.
dedim, dedi, böğürdü,
sigarayı söndürdü,
sönmeyi sigaraladı,
yere balgamı yapıştırdı, sarı sarı.
acaba saralık hastası mıydı,
yoksa ayçiçek, olabilir miydi?
ardından bindi gitti,
siktir et dedi, değmezmiş bu masala.
masallar beni hep germiştir,
babam bana hiç masal okumadı,
o yüzden.
hayat beni çok yormuştur,
annem bana hiç ninni söylemedi,
o yüzden.
Kayıt Tarihi : 22.8.2022 01:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!