Petran Kokuşlu Şiiri - Önder Karadağ

Omzunda kalaysız kara bakırları
Salına sallana
Dönerdi sudan.
Petran çiçeği koku(ş) lu
Ak çarşaflar kuruturdu.
Alınlığı rumi nakışlı
Tek balkonunda ablam!

Döşünden bir yol geçer
Kimi düz, kimi dönemeç
Dolaşır, geceleri kıskanç
Hem göçebe, hem yerleşik
Kimi kez yaban, kimi evcil
Yanar söner kandili…
Sokağı, küskün çocuk.

Şimdi
Yeşil yosun tutuk
Kanaviçeli perdeleri.
Merdivensiz kerevet
Eyvanında mor menekşe!

1 Şubat 2012/Abidos(t)