Santraller petkimde,
Hizmet getirdi evimize.
Bin dokuz yüz ellilerde kuruldu,
Ama asla uyumadı.
Hep çalıştı, çalıştık, bir ekmek kapısı…
Her şey modern petkimde,
Sanki işte değil de evimdeyim.
Güvenlik üst düzeyde, güvendeyim.
Petkim lojmanlarında kalanlar,
Hayatı modern yaşarlar.
Petkimde çalışanlar,
Hayatta hep kazanırlar.
Masadaki bu adam,
Sahalarda çalışan.
Her hayat bir değilmi zaten?
Sana yazıyorum eski dostum,
Petkimden…
İşte karşıda çam dalları,
Havuz kenarında çınar ağacı,
Evet, şimdi öğle arası.
Banklarda insanlar toplanmış,
Bir muhabbet durağı.
Saat beşe beş kala,
Bir hüzün kaplar içimi.
Bu hüzün emeklilik mi?
Yoksa, geçmişe duyulan özlem mi?
Gün batımında yoldayken,
Eski dostları hatırlarsın bazen.
En güzel günlerimizdi,
Kimler geldi, kimler geçti petkimden.
Kayıt Tarihi : 9.11.2012 17:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
petkimde staj döneminde yazmıştım gerçekten görülmeye değer bir yer...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!