Durur zaman
Durur dünyam
Kurduğum hayaller acılara çıkar
Yaşananlar rüya olur
Her gecenin sabahında
Sevgi,umut,özlem doludur kalbim
Kumdan inşa ettiğim hayallerim var benim
Ben inşa ettikçe dalgalar ardı ardına vurur hayallerimi
Ben usanmadan tekrar kurarım tüm hayallerimi
Tüm hayatımı adadım
Senin yeşil gözlerine
Gülüşün geliyor aklıma gözlerim doluyor
Sevdamı anlatırken
Kelimelerim hep eksik kalır
Kalem yazarken duygularımı
Kağıt hüzne boğulur
Kışın bahar kaybeder neşesini ölür
Ben ise gözlerinde ölürüm her an
Seni gördüğüm her an
Bana ölüm saati
Kalbime aşk kurşunları
Konuşamam dilim lâl
Duyamam senden başkasına kulaklarım sağır
İçimde buruk bir tat var
Eylülde aşkı dinlerim
Hüzünlü ve umutsuz bekleyiş
Ölüm yaklaşıyor
Hava birden bire sertleşti ağacın küçük perdeleri üşüyor,ölüyor
Onlar ölüp koparken evlerinden ağaçta bir hüzün
Yalnız kalmıştır artık
Ne izim kalır sende,
Ne de ben kalırım bende, Kırılmışlıklarımla soğuk köşemde
Beklerim son nefesimi
Ha gayret derken dostlar
Ben her bir yardımda dibe daha çok yaklaşırım
Şimdi öyle uzak ki geldiğim yollar
Nerdeyim ben labirentlerdemiyim
Kaybettim kendimi! !
Tutturdular önüme bir yol yürüyemiyorum
Dünya sen gerçekmisin ben yaşamıyorum
Acılar sardı umutlarımı, yaralar sardı hayallerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!