Onur BİLGE
Dışarıdan geldim. Hava kararmış. Çocuklar kurstan henüz dönmemiş. Üstümü değiştirdim, tam oturacağım, tekrar giyindim.
Dördüncü kattaki Mine’ ye gideceğim. Kapıyı kilitledim, otomatiğe bastım. Hızla merdivenleri çıktım. Kapılar hızla, sırayla gözümün önünden geçti. Baktım ki; son kat karanlık. Otomatiğe tekrar basarken, birkaç basamak yukarıda beşinci kattaki hanım, bir çuvala odun doldurmaya çalışıyor:
“İyi akşamlar! ”dedim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
