Onur BİLGE
Dışarıdan geldim. Hava kararmış. Çocuklar kurstan henüz dönmemiş. Üstümü değiştirdim, tam oturacağım, tekrar giyindim.
Dördüncü kattaki Mine’ ye gideceğim. Kapıyı kilitledim, otomatiğe bastım. Hızla merdivenleri çıktım. Kapılar hızla, sırayla gözümün önünden geçti. Baktım ki; son kat karanlık. Otomatiğe tekrar basarken, birkaç basamak yukarıda beşinci kattaki hanım, bir çuvala odun doldurmaya çalışıyor:
“İyi akşamlar! ”dedim.
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
