pesimist bir umudun kanlı rahminde doğan çocukların
serenadları yankılanıyor şimdi tüm caddelerde
kana bulanmış bir enstürmanın virtüözü
kendi özünden çıkmış seslerinde kayboluyor
az önce bir melodramın kendini hiçe saydığı
melodilerde kendi bedenini çizen bir kadın
sarhoş tutkularına yenildi arsız gecenin koynunda
yitikliğim kendimi bulduğum yerde
suyun kaç hali varsa o kadar aktım kendime
via vigilandum
Kayıt Tarihi : 24.11.2017 01:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!