PESİMİST ÇOCUK
Ne Kadar Uçsuzdu Gözlerin,
Baktıkça Özgürüm.
Işık Ettim Gözlerini,
Tüm O Tabut İçi Gecelerime.
Dünlerim Ve Düşlerimdi Gözlerin.
Ne Ölümsüzdü Gözlerin,
Baktıkça Düştüm, Öldüm.
Kör Korlardayım,
Bir Tek Gülüşünle Sönebilirim.
Ne Eşsizdi Gülüşlerin,
Yüzünde İncecik Bir Ufuk Belirir,
Sarı’dan Sarı, Güneşten Ulu,
Yıldızlardan Parlak.
Gülüşünle Isındı,
İçimdeki Pesimist Çocuk.
KBB
Kayıt Tarihi : 11.8.2017 18:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadir Berat](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/11/pesimist-cocuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!