Peşimde ki Şiiri - Ümit Seyhan

Biran yokluyorum kırık kırgın yanımı
Görsün istiyorum kavak yapraklarını
Çiçekçi dükkanlarından kaldırıma sızan suyu
Yaz akşamlarının
Herkese bedava dağıttığı umudu,
Karpuz sergilerinde ki
Lambalara toplanan kelebekleri,
Gece yarısında ki o ılık suskunluğu

Tutuyorum elinden,
Havuzlu serin parklara götürüyorum
Semaverle çay içip çekirdek çitliyor
Mahalli sakinleri
Az ilerde çay bahçesinde dondurma gözleme
Çoşkun Sabah çalıyor son seste
"Gökyüzünde duman duman bulutsun
Söyle seni kalbim nasıl unutsun".
Gözleri birden duman duman bulutsu
Bilmiyorum neresine dokunsam
Nasıl bulsam biran gülümsetmenin yolunu

Hangi yaşta yaftalandı
Hangi eylemin terör suçlusu
Ne zaman kimler takmış bu prangaları ayaklarına
Bileklerde çifter kelepçe,
Ne koşabiliyor istediği yere
Nede herhangi bir şeyin sahibi
Belki ondan daha hakimdir dünyaya
Şu her masaya uğrayan arsız dilenci

Açıyorum dişimle tüm kilitleri
Hadi git diyorum
Bak gökyüzü yıldız dolu
Unutmuş tüm yolları
Unutmuş şen kahkahaları
Bir yeri özlüyor
Bir kokuyu biliyorum
Baba kokusu gibi
Ben nere gidersem
Daha bir kırgın daha bir paramparça
Peşimden geliyor
Kaçmak istiyorum ondan
Vitin camlarında
Tek kişi
Yanımda tek bir gölge yürüyor ...

Ümit Seyhan