Pes Ettin Şiiri - Seyhan Korkmaz

O kadar uğraştım hayallerden kule yaptım
Emekler boşa çıkınca kuleye tekme attım
Coştum sustum çok koştum çok düştüm Emeklerim yanınca hepsine çizgi çektim
Hayallerim yarım kaldı yarım yarım
İnsan bu dünyaya ne için gelir canım
Hepi topu vardı ufacık bir iki hayalim
Eğri kaldı kulem koptu kolum kanadım
Hani derlerdi emekler boşa gitmez
Hani derlerdi çalışan boş dönmez
Hani derlerdi işleyen demir ışıldar
Nerede hayallerim ben pas tuttum pas
Daha kaç yaşındasın kaçındasın yavrum
Hayat mı gördün şimdi hemen pes ettin
Daha bunlar ne ki daha yolun başındasın
Ne çalıştın ne ki daha kaç yaşındasın
Ah sen hayatın içine doludizgin gir de
O zaman görürsün nasıl işliyor düzen böyle
Hayat kolay değil biz de yaşadık elbette
Yarın ne olur bilinmez umudunu kesme
O kule ne ki daha çok yapar bozarsın
Şu hayatta başka nasıl mutlu olasın
Kule bozulur yıkılır yenisi de yapılır
Hemen yıkılma emeğe yakışan sabırdır
Sen yine yılmadan çalış böyle yılma
Gör bak nasıl dönecek hayallerin sana
Olmuyorsa inan ki var bir hayır bunda
Zaman gösterir ki yokmuş hayır onda
Gönlünden sevgiyi şefkati atma yeter
Hayat muhteliftir umudunu kesme yeter
Ufak şeylerden mutlu olmayı bil yeter
Yüreğin geniş olursa bileğin yükü çeker
O zaman bulursun kalbindeki niyazı
Olmasa da kaderinde ak pak bir yazı
Yine de çiçek açar hayaller bazı bazı
Nasıl olsa hayat bir yol biz yolcu
Ne kuleler yapıldı yüksek sapasağlam
Ne hayaller yükseldi göklerde fidan fidan
Ne umutlar büyüdü bahçede yeşil yeşil
Lakin hep aynıdır naçizane musalla taşı
Kısmetin dar olsa da yüreğin olsun bol
Umudun büyüsün fidan versin boy boy