Pes ettim Şiiri - Servet Balıbey

oturup bir gölgede sadece nefes alsam
kimse dönüp bakmadan birtek ben bakabilsem
fikirlerim ayrılsın değerler ufalansın
yokluk alıp götürsün yoklukla anlam bulsam

maslahattı hedefim toplumlara nispetim
çağlara akacaktım ben ve asil hasretim
bir çağ yaratacaktım aydınlığa aşiyan
alın teri ve tutku onu ben çekecektim

hayallerim çiğnendi yarınları tespitim
yardım görmez ellerim bu da benim kısmetim
dünya hazin bir sonu bekleye dursun artık
peygamber yokluğunda bir coşkuya hasretim

sancak tutan ellerim yere düştü kırıldı
yığınlara yabancı insanlığa darıldı
tükeniyorum artık ey mihrabın garibi
bana kalan secdeler alnım ona sarıldı

yıkıldım zavallıca bunu hiç beklemezdim
en derin anlamları gözlerimle seçerdim
bir anlama takıldım onu kurcalarken ben
ona taktım kafayı ben onunla delirdim

ayağıyla gidene çare bulunmaz, gitsin
yolu bilmeden yola düşenlerden banane
durmakta doğru değil çekip gitmekte söyle
cahilin suçu yok mu tüm bunlardan banane

dikkat çekmek ne zormuş gösterebilmek acı
yığınlarda dalgalı savrulmada kararlı
bir topukluya kayar bütün gözler usulca
topuğa düşmüş amaç gerçek çulda asılı