Güz yağmurları ve dökülen yalnızlıklar
Ümit olur kalbime belkide bir sızı
Ne desem ne yapsam imkansızlar içinde
Aşk dediğin yar erişilmez olmalı
Yılmadan yıkılmadan mücadele etmeli insan
Denedim olmadı deyip kenara çekilmemeli
Irmaklar azmı çekti sanki hırçın şelalelerden
Nafile asla vazgeçmedi sevdasından
Badem gözlerin alır beni benden
İlkleri yaşatır bu divane gönlüme
Tahriş olmuş kalbimin yaralarını siler yüreğimden
Aşk dediğin elbette böyle olmalı yar
Nadir insanların peşinden koşmalı daima
Emellerinin peşinde koşan cahil ben
Melek olan sana vurulmuşum özür dilerim...
Kayıt Tarihi : 26.4.2012 18:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!