Sevdiklerim için yüreğimi ortaya koydum
Göğsümü acılara siper ettim
Nafile, hiç bir işe yaramadı
Bir allahın kulu çıkıp da beni anlamadı
Çabalarım sonuçsuz; ben yapayalnız kaldım
Zor da olsa; yaşadıklarım bana sabretmeyi öğretti
Hayatta beterin daha da beteri olabileceği düşünülünce
Bu kadar çıkmazdayken bile, halime şükredebiliyorsam
Hala bir umut var demektir
O halde; pes etmek yok!
Kayıt Tarihi : 7.10.2018 14:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ziya Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/07/pes-etmek-yok-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!