Pes Etmek Yok... Şiiri - Talat Özgen

hayat çıkmaz sokak giren girene
düşmüşük eline çeken çekene
bir tek sevmek vardı o da nafile
yine pes etmek yok ömür boyunca...

gözünü seveyim duysan bir kere
yüreğim ağlıyor gündüz gecem de
girmedikçe gönle görmek nafile
yine pes etmek yok nefes aldıkça...

yaşıyoruz işte dünya bir hane
kendi eksenin de dönmek bahane
biz ise mahkumuz inmek nafile
yine pes etmek yok güneş doğdukça...

canıma can kattın gurbet elinde
vuslata bin hicran hasret özleme
volkanlar nedir ki sönmek nafile
yine pes etmek yok içim yansa da...

yağmurlara selam niyaz sellere
açılsın gökyüzü essin yellere
sevdalar kayıpta aşka nafile
yine pes etmek yok adım talat’sa...

(Berlin,07.06.2016)