Pes Doğrusu Şiiri - Muzaffer Yıldırım

Gûya denizleri de
ben dalgalandırıyor muşum da
gemiler ondan batıyormuş,
dahası da var
tusinamilerde bile
benim parmağım varmış!

öyle diyormuş
önüne geçene
bu iftiracı adam

hayret ki hayret!
ha gayret..
oldu olacak
kırıldı nacak

güneşi de benim patlattığımı
dünyayı insanoğlunun
başına belâ ettiğimi de!
bari bunu da söyle
bakıp durma öyle

.
iftira değil mi ne olacak
sarfet babam sarfet
hadi sen sen ol da
bu adamı affet?

bir elinde çamur
bir elinde mala
bir ben kalmıştım zaten
boyanmadık ala-bula