Pes, Şiiri - Nazlı Nalçacı

Balkonun güneşliğini kaldırırken komşuma baktım.Her sabah birbirimize el sallar,işaretle hatırımızı sorarız.
Karşısında bir hanım oturuyor,el ele tutuşuyorlar, bazen kalkıp birbirlerine sarılıyorlar. Öğle hararetli konuşuyorlarki, beni görecek hali yok.. Bu sabah bana bakmıyor,tam geri dönecektim ki baktı... Ayağa kalktı, hanımı işaret ederek..
-İşte geldi,dedi
Uykulu olduğum için tam çözememiştim, doğru dün söylemişti kız kardeşinin geleceğini..
-Gözün aydın dedim, kardeşinede hoş geldiniz.
Onlar kaldıkları yerden devam ettiler.Divana oturdum, gözüm onlarda kaldı.Tam bir sevgi yumağı oluşturmuşlar...Birden kendimi çok yalnız hissettim.Duyabileceğim bir ses tonu ile ağzımdan şu tümce çıktı.
-Benimde bir kardeşim olsa idi...
Gözüm onlara sabitlenmişti sanki.Gözlerimden sıcacık iki yaş ,yanaklarımdan ,boynuma kaydı..Tırnaklarım avuçlarımın içine geçmişti.Benimde kardeşim olsa,işte böğle komşum gibi oturur dertleşirdim..
Komşum bana el sallıyor..
-Hadi gel, lütfen....
-Yok ,sonra diye işaret ediyorum...
İçim daraldı ,eve sığamadım,kalktım ,biraz yürümek bana iyi gelir dedim. Her zamankinden daha hızlı yürüdüm.
Bankta bir hanım gördüm, başını ellerinin arasına koymuş... hıçkıra hıçkıra ağlıyor.........
-Merhaba dedim
Başını kaldırmadan...
-Merhaba dedi
-Yardımcı olabilirmiyim?
-Nasıl olacaksınız?
-Nasıl isterseniz!
-Bana kimse yardım edemez..
-Bir deneyelim, oturabilirmiyim?
-Buyrun..
Çok terlemiştim, aldırmadım ,oturdum. O gene ağlıyordu, ağlasın dedim, boşalmaya ihtiyacı var...
Üstü başı düzgündü,kaliteli idi..evsiz olamazdı , Türkçe side düzgündü , belliki okumuş..
Bir süre sonra kaldırdı başını,yüzüde çok hoştu ,bebek gibi , o güzel kahverengi gözleri kan çanağı olmuştu....
-Anlatsam dinlermisiniz?
-Tabiiki, ben iyi bir dinleyiciyim buyrun.
-Adım Nurşen..on iki yıldır eşimden ayrıyım. Çocuklarımla beraberim. Hepside okudu maşallah suphanallah ,meslek sahibi oldular, onları çok seviyorum ,onlarda beni.
-Eeee ne güzel dedim,neden böğle mutsuzsunuz..Bu arada ben Lale'yim.
-Çok memnun oldum efendim dedi.
Heralde ayrılık travması yaşıyor geçti içimden ki..
-Şimdi anlayacaksınız.Biri benden büyük ,biride küçük, üç kızdık biz...ve gene hıçkırdı..
Ha! der gibi içimle konuştum ölmüş kardeşleri...
-Bunlar bana kocalarını yakıştırdılar biliyormusunuz? ...
Yer altımdan kaydı...
-Nasıl yani diye ıslık gibi ses çıktı boğazımdan....
Ayağa kalktım ,yerimde duramıyorum...
-Büyüğün, kızının ve kendinin anlatmasına göre, bütün kabahat küçükte imiş.... o tezgahlamış,onlarıda fişeklemiş, kızını oğlunu doldurmuş,üstüme salmış, oğlunada sen erkek değilmisin ,topla arkadaşlarını git Nurşen ' in camları kır apartmanda rezil et.....
O demiş yuva yıkar, benim iki kocamıda elimden aldı..üçüncü kocamada büyü yaptırıp bizi ayırdı....................
-Hadi canım! siz üveymisiniz?
-Hayır malesef değiliz ,anne ,baba aynı...
-Hay ben onun.............dedim..
Nurşen hanımı görmenizi isterdim .Tam bir hanım , o taraklarda bezi olacak en son kişi...
Gözümde o kadını canlandırdım ,anlattım ..
-Evet aynısı dedi..tanıyormusunuz ?
-Öbürünüde tahmin ettim..
-Evet dedi........
Bildiğim bütün küfürleri ve bedduaları ederken, şimdi bu onların ayıbı siz neden ağlıyorsunuz, bunu normal bir insan yapmaz,şizofreni bir beynin icraatı.Sizde oturmuş iki para etmezlere ağlıyorsunuz..
- Haaadiiii kalkın ,bize gidelim, koluna girdim...
-Benim cep ve ev tlf.umu erkeklere dağıtmış beni arattırıyor........
Okadını bir yakalasam var ya!
-Eeee boş verin , o karakter yapar takmayın...
-Onuda takmıyorum....Anne ve babamın kemikleri sızlıyor ona ağlıyorum,şu msj. ı okuyun dedi...
Msj. şöyle Ben evliyim.......benim metresim.
-Ohh dedim bak ne güzel, kazdığı kuyuya kendi düşmüş...
-Daha çooook var dedi........
-İyi işte rezilliği ortada.........
-Annem ,babam hissediyor bütün olanları, yerlerinde onlarıda rahatsız ediyor...Hem biliyormusunuz anneciğimi üze üze kanser etti...Anneciğiminde katilidir.........Ben işte bunlara ağlıyorum...
Yürümeye başladık, yol boyu küçük bir ses tonunda,edep sınırını bozmadan bipli anlattı anlattı.....Ben hayretler içinde kaldım...
-Bunu bana biri anlatsa,yalana bak derdim ,ama bakın hayatın içinden ve gerçek ve bunları bizati yaşayanda benim...............
Yol bitmesin istedim ,ama bitti..
-Bize gidelim diye ısrar ettim..
-Sağ olun ,olmaz dedi ,çocuklarım çıktığımı bilmiyor, yanlarında dimdik olmak zorundayım...Başka zaman, hoşca kalın.........
Uzun uzun seyrettim arkasından..Öbür iki kadınada ver yansın ettim.........
Evime geldim, komşum hala balkonda idi kardeşi ile.......
Kardeşim olmadığı için şükrettim Rabbim'e
-Ya benimkilerde böğle olsa idi,ben Nurşen hanım kadar sabırlı olurmuydum?
-Yoooook olmazdım!
Oğlum
-Ne olmazdın tombiş dedi!
Korktum birden ve çocuklarıma sarıldım...
-Ooohhhhhhhh iyiki benim kardeşlerim yok dedim...........Ve Nurşen hanım dikildi gözümün önüne
Çocuklar tam anlamadılar,birbirlerine baktılar............
-Allah büyük dedim canım,görelim Mevla neyler ,neylerse güzel eyler................

03 /08 /2010