Pervazda kahve ile yağmuru izlemekten vazgeçip,
Toprağın üzerinde,beni okşamasına izin verdiğimde daha iyi kavradım yalnızlığı.
Yalnızlık; dört duvara kapanıp pencereden dünyayı ‘’zapping’’lemek değildi,
O an kalabalığın kaçtığı sokaklarda suyu ‘’arabirim’’ yaparak kendinle alışverişti yalnızlık.
Yeterince kelebek ömürlüğüyle temizlendikten sonra,
Aynı sucukların bulunduğu mekanlara girebilmekti yalnızlık.
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta