O doğrulardaydı ve orada kaldı…
Oralarda kalanları düşündü, yani doğru hareket eden insanları…
Ne kadar çok uğraş vermişti yıllar yıllar boyu doğruda kalıp, yanlışta dolanmamak için…
Düşler görmüştü hayâller kurmuştu, haklılığını önce kendine, sonra da sevdiğine kabul ettirecek ve ispat edecekti…
Verdiği sözler vardı doğrularda olup değer verdiğinden, değer görecekti…
Dilinden dökülen bir cümle ile bütün bedeni kasıldı… Dimdik ve pürüzsüz bakışlarla inatla, “okumadın daha sana yazdıklarımı “ dedi…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
