Pervari’deyim Şiiri - İlyas Doğan

Pervari’deyim…
Dağların doruklarında,
Botan’ın kıyısında baharı beklemekteyim.
Buralara bahar geç gelirmiş.
Botan hıncı inince,
Kirini maviye teslim edince,
Yüreğini paklayınca,
Başlarmış kardelenler açmaya.
Pervari’deyim…
Çıplak dağların eteğinde
Sevda hikâyeleri yazmaktayım
Bu küçük kentin yalnızlığıyla.
İçimi ancak sıcak bir çay ısıtıyor.
Bir de seni düşünmek…
Baharı düşlerken en dalgın halimle
Sensiz bir bahar nasıl geçecek?
Yine de düşlerle avutacağım yüreğimi.
“Dur, bekle!
Az kaldı yarına. ” diyeceğim.
Pervari’deyim…
Hayat geçerken önümden
Botan sularıyla uzak diyarlara,
Ne düşlersin bilemem.
Bilemem ışıltısını gözlerinin.
Pervari’deyim…
Beni sürükleyip götürüyor
Okyanuslara…

[ Pervari – 2003 ]